بود یا نبود تنبیه

بعضی از والدین معتقدند، باید کودکان را تنبیه کرد تا قانونمند شوند و یا می گویند: تنبیه تنها چیزی است که درک می کند. حال اگر شما روزهای کودکی خود را به یاد بیاورید، حتماً ...

مامان آرین جون نوشته: سلام.منم تنبیه بدنی رو به هیچ وجه نمی پسندم.با مطالعه ای که در این زمینه داشتم میدونم عوارض تنبیه بدنی بیشتر از منفعتش است.به خاطر همین گاهی اوفات که شدیدا هم عصبانی میشم سعی میکنم خودم رو کنترل کنم هرچند سخته..دوست ندارم خدای ناکرده به خاطر کنترل نداشتن روی رفتارم فرزندم آسیب ببینه که جبرانش سخت باشه .برای همین قانون برای خودم گذاشتم که وقتی عصبانی میشم این جمله رو باخودم تکرار میکنم: این همون فرشته ای هست که تو خوشی های امروزت رو مدیون اونی ازش تشکر کن.باور نمیکنید چقدر آروم میشم .
جالبه پسرم با وجود اینکه کم سن وسال هست (11ماهه وحتی چند ماه قبلتر) با عکس العمل چهره من متوحه میشه که کارش اشتباهه.وقتی اخم میکنم وتن صدام رو تغییر میدم آرین میفهمه کارش اشتباه است ودیگه انجامش نمیده یا همون لحظه ازش دست میکشه حتی اگردوباره بره سراغش.mami9056.niniweblog.com

بعضی از والدین معتقدند، باید کودکان را تنبیه کرد تا قانونمند شوند و یا می گویند: تنبیه تنها چیزی است که درک می کند. حال اگر شما روزهای کودکی خود را به یاد بیاورید، حتماً خاطرات آن روزهایی را که تنبیه شده اید در ذهن خود مرور می نمائید. چه احساسی داشتید؟ تنبیه می تواند به احساس کینه و نفرت، انتقام جوئی، نافرمانی و گردنکشی، احساس تقصیر دائم، بی ارزشی و نفرت از خود منجر شود. تنبیه نه تنها مؤثر واقع نمی شود و موجب سردرگمی کودک می شود، بلکه ذهن طفل به جای تأسف از انجام کار ناشایست و تفکر درباره چگونگی اصلاح اوضاع، سرشار از افکار انتقام جویانه می شود. حالا پرسش دیگری پیش می آید:

● به جای تنبیه چه کار باید کرد؟

۱) راه مفید بودن را تذکر دهید.

▪ مثلا: اگر در میهمانی دختر خوبی باشی مرا خوشحال می کنی.

۲) بدون حمله به شخصیت کودک، ناراحتی خود را نشان دهید.

▪ مثلاً: از این کار خوشم نمی آید، دویدن بچه ها در اتاق باعث ایجاد مزاحمت برای همسایه ها می شود.

۳) انتظارات خود را واضح بیان کنید و احساسات خود را بگوئید.

▪ مثلا: انتظار دارم وقتی میهمانی رفتیم، در اتاق ندوی، چون من عصبانی می شوم.

۴) چگونگی اصلاح امور را به کودک نشان دهید و حتما به کودک حق انتخاب بدهید.

▪ مثلاً: حالا می توانی چند دقیقه کنار من بنشینی و با من میوه بخوری و یا می توانی با دوستت به حیاط بروید و آنجا بدوید.

۵) حالا وقت آن است که ما برای کار نادرست کودک یک محدودیت بگذاریم.

▪ مثلاً: اگر آرام نباشی به خانه بر می گردیم.

۶) بگذارید کودک عواقب کار خود را تجربه کند.

▪ مثلا: اگر دفعه قبل در میهمانی اذیت کرده، به او می گوئیم امروز به خانه مادربزرگ نمی رویم چون دیروز در میهمانی مرا عصبانی کردی. ممکن است کودک بگوید ببخشید، دیگر تکرار نمی شود، پاسخ باید این باشد، متاسفم، امروز نمی رویم، وقت های زیاد دیگری برای بیرون رفتن هست، ولی امروز نمی رویم ... .

منبع: پارست

گردآوری :گروه خانواده خوشبخت تبیان زنجان
http://www.tebyan-zn.ir/blest_family.html