بچه های بدغذا

بدغذايي كودكان مشكل مشترك بسياري از پدر و مادرهايي است كه نگران نرسيدن مواد غذايي لازم و كافي به فرزندانشان هستند. كــــودكاني كه با وسواس و ديرپسندي ...

مامان ساینای عزیز جواب داده :

 البته باید توجه داشته باشیم که کودکان به خصوص از یک سالگی به بعد ترجیح می دهند که غذاهای میکس شده کمتری بخورند. در واقع حس شناسایی دنیای اطراف در آنها قویتر شده و تمایل دارند که اجزای غذا را بشناسند. از آنجاییکه کودکان نمی توانند در این سن از قاشق استفاده کنند بهتر است غذاهایی که خوردن آنها با دست برای کودک راحت تر است در نظر گرفته شود. ظروف غذایی چند تکه که می توان در آن انواع مختلفی از سبزیجات پخته . مرغ یا گوشت چرخکرده و برنج یا ماکارونی پخته در آن قرار داد بهترین گزینه است.

مامان مریم عزیز جواب داده :

امیرعلی جدیدا بخاطرشیطنتهاش خیلی بد غذا می خوره .و چون بالاجبار نمیتونم بهش غذابدم سعی می کنم سرگرمش کنم و ازآهنگهاو بخصوص کارتونهایی که دوست داره استفاده می کنم .اگه دیدم باز هم فایده نداره یه کمی صبر میکنم تا کاملا گرسنه بشه .و سعی می کنم در زمان خوردن غذای کمکیش بهش شیر ندم .این روش درمورد امیرعلی همیشه جواب میده . ولی به این نکته که باید روزانه حداقل 4 وعده غذا بخوره خیلی اعتقاد دارم.

مامان آرزو جواب داده:

دخترم خیلی کم غذاست همه بهم میگن تو مجبورش نمیکنی غذا بخوره سرش رو هم شیره نمیمالم که غذا بخوره میارم غذا رو جلوش میذارم نخورد جمع میکنم وزنش هم کمه اما میگم بزرگ میشه به اندازه کافی میخوره دوست ندارم به استقلالش که داره شکل میگیره لطمه بزنم هر چقدر دوست داره بخوره نخورد هم گشنه که نمیمونه به قول دکترش میگه بچه ها هیچوقت خودکشی نمیکنن به اندازه نیازشون میخورن

سپیده عزیز جواب داده :

من یه جورایی سرش رو گرم می کنم و با بازی بهش غذا می دم ولی گاهی کلکهای من لو می ره. مثلا قبلا با جاکلیدی که بازی می کرد بهش می دادم ولی لو رفت بعدش شد جلوی تلویزیون و الانم با مداد رنگی سرگرمش می کنم بهش می دم ولی گاهی واقعا کلافم می کنه و منم مجبورم چیزی نگم.

بدغذايي كودكان مشكل مشترك بسياري از پدر و مادرهايي است كه نگران نرسيدن مواد غذايي لازم و كافي به فرزندانشان هستند. كــــودكاني كه با وسواس و ديرپسندي غذا مي خورند به ۲ گــــروه تقسيم مي شوند:

عده ای ميل ندارند غذاهاي ناآشنا را تست كنند
عده اي ديگر حتي با خوردن بسياري از غذاهاي معمولي مشكل دارند.

كودكاني كه به امتحان غذاهاي جديد تمايل ندارند و به عبارت ديگر نوگريز هستند، معمولاً به درجات بالاتري از اضطراب دچارند. اغلب مادران اين بچه ها هم ميل چنداني به امتحان غذاهاي جديد ندارند. محققان معتقدند كه اين نوگريزي غذايي،يا يك ويژگي شخصيتي نسبتاً ثابت است و يا تا حدودي جزو خصيصه هاي طبيعي دوران كودكي است كه كودكان با بزرگ شدن و مواجهه با غذاهاي متنوع از آن دست برميدارند، اما گروه ديگر،مشكل پسندان هستند كه نسبت به خوردن بسياري از غذاهاي آشنا هم بي ميلند. معمولاً اين ويژگي از خصوصيات شخصيتي آنها نيست و با افزايش تجارب زندگي امكان تعديل آن وجود دارد.مشكل پسندي در غذا ميتواند بازتابي از يك دلزدگي و بي علاقگي ديرين نسبت به غذا باشد. خوارشدن غذا نزد اين گروه مي تواند مقاومتي در برابر تلاشهاي كنترل كننده والدين تلقي شود. اين دسته كودكان معمولاً مادراني دارند كه احساس ميكنند زمان كافي براي صرف غذاي كامل ندارند و در رژيم غذايي شان مواد غذايي گياهي به اندازه كافي وجود ندارد.

پدر و مادرها نبايد تصور كنند كه با افزايش سن كودكان،عادت بدغذايي از سر آنها مي افتد. از سنين 2 و 3 سالگي تا 8 سالگي،تعداد غذاهايي كه كودك به خوردن آنها تمايل ندارد، تغيير نمي كند.در واقع، غذاهاي جديد در سنين پايين تر بسيار راحت تر از سنين 4 تا 8 سالگي پذيرفته ميشوند.پس با گمان اينكه فرزندانتان هنوز خيلي كوچك هستند، نبايد آنها را از خوردن گستره وسيعي از غذاها بازداريد. براي اين كه بتوانيد عادت خوب خوردن را در فرزندتان پايه گذاري كنيد، بايد، غذاهاي سالم گوناگوني براي او آماده كنيد. شگفت آور اين كه نوزادان معمولاً سبزيها و موادغذايي گياهي بيشتري نسبت به كودكان نوپا دريافت مي كنند. همين طور كه نوزاد بزرگتر مي شود، ميزان سبزيهاي دريافتي او نيز بسته به علايق مادر و ساير افراد خانواده دستخوش تغيير مي شود. اگر تهيه سبزيها دشوار و زمان بر باشد و يا مورد علاقه ديگر اعضاي خانواده نباشد، از چرخه غذايي حذف مي شود. در نتيجه مصرف برخي غذاهاي ضروري براي كودك محدود و محدودتر مي شود. يافتن راههاي سريع طبخ و آماده سازي سبزيها براي همه سودمند است و بايد به عنوان اولويت در برنامه و رژيم غذايي قرار گيرد.



براي اينكه بتوانيد ذائقه كودكتان را نسبت به غذاهاي متنوع علاقه مند كنيد، بايد به او نشان دهيد كه چقدر از خوردن غذاهاي سالم و گوناگون لذت مي بريد. كودكان معمولاً غذاهايي را انتخاب مي كنند كه نزديكانشان آن غذاها را با شور و شوق مي خورند. مادراني كه در سكوت محض و بدون هيچ توضيحي به كودك غذا مي دهند، نسبت به آنها كه با شور و شوق و علاقه به كودك غذا ميدهند، اثر بسيار كمتري بر نوع تغذيه فرزندشان دارند. براي اينكه بتوانيد اخلاق بد غذايي را كاهش دهيد، هرگز غذا خوردن را به صحنه جنگ قدرت تبديل نكنيد، پزشكان و متخصصان تغذيه معتقدند پيامد چنين رفتار خشك و كنترل مآبانه اي باعث تشديد بدغذايي خواهد بود.



در زمينه تغذيه كودك كمي با او راه بياييد. بهتر است والدين و پرستار تصميم بگيرند چه غذايي و در چه زماني صرف شود و از سوي ديگر به كودك نيز چنين اجازه اي داده شود كه خودش تصميم بگيرد چه اندازه غذا بخورد. به اين ترتيب، كودك ياد مي گيرد چگونه به پيامهاي گرسنگي داخلي بدن، براي خوردن مقدار مورد نيازش پاسخ دهد. قانون بايد ته بشقابت را پاك كني را كنار بگذاريد. با به كار بستن همه اين تدابير و كمي بردباري مي توانيد اميدوار باشيد كه بر بدغذايي فرزندتان غلبه خواهيد كرد.



عیاران