چگونه کودکی صبور و شکیبا داشته باشیم؟

مامان عزیزی سوال پرسیده :  برای اینکه بچه ای صبور و آروم داشته باشم باید چه کارهایی کنم؟

سپیده عزیز جواب داده : مسلما وقتی مادر ارامش داشته باشه بچهش هم ارامه. من وقتی بهم می ریزم دقیقا بهم ریختگی رو هم تو بچم می بینم و با خوندن قران و فرستادن صلوات بهم ارامش دست می ده و این ارامش رو تو بچم هم می بینم. و امیدوارم در اینده هم دخترم با یاد خدا به اون ارامشی که می خواد دست پیدا کنه و صبور باشه.
در ضمن اعمال و رفتار ما در دوران بارداری روی بچه هامون تاثیر می زاره و خواندن قران در دوران بارداری مسلما روی بچه هم تاثیر خودشو داره.

شیما جون نوشته : فرزندت رو تو محيطي آروم و بدون استرس و نگراني و ترس از آينده و در كنار محبت و آغوش مهربان خانواده بزرگ و تربيت كني... 

یکی از مامان ها نوشته : تا مادر آرامش نداشته باشه بچه هم به آرامش نمیرسه پس سعی کنید خودتون آروم و صبور باشید.اگر اعتماد بچه رو جلب کنیم دیگه بچه نیازی به لجبازی نمیبینه .

کودک باید بداند، که به مردم تمامی نژادها و رنگها و عقاید افراد مختلف احترام بگذارد و به خاطر اتفاقهای میان انسانها،رفتار ناهنجار نداشته باشد.

برای داشتن کودکان برد بار و شکیبا والدین باید حس همدردی و انسان دوستی را کم کم به کودک القا کنند. باید به کودک بفهمانند که به همه احترام بگذارد. مسئولیت پذیر باشد و این نکته را بداند که هر انسانی روی کره خاکی گنج گرانبهایی محسوب می شود.برای این کار، روشهایی وجود دارد.

در مورد صبر و شکیبایی با کودک خود صحبت کنید. این مسأله ای نیست که یک شبه بتوان آن را برای کودک توضیح داد. باید در مورد تفاوتها و اتفاقات روزهای مختلف، با آنها صحبت کنید. موضوع صحبت را از جایی آغاز و به مسائل اجتماعی ختم کنید. به کودک خود اجازه دهید که در خلال صحبتهای شما به اهمیت موضوع پی ببرد.

وقتی کودک شما در معرض حادثه یا موضوعی قرار می گیرد، درست در همان لحظه سعی کنید صبر و شکیبایی را به او بشناسانید. روزانه ممکن است برنامههای مختلفی از رادیو، تلویزیون و دیگر رسانههای پیرامون موضوعهای مختلف نمایش داده شود، و وقتی چالش در خانواده، افراد فامیل و دوستان ایجاد می شود. درست در زمان بحث به کودک خود اجازه اظهار نظر، فکر و صبحت بدهید.

با احساس بی صبری، عجز و ناتوانی که برای کودکان به وجود می آید، مبارزه کنید. برای مثال وقتی کودک از مسأله ای ناراحت می شود و احساس می کند قادر به تحمل آن نیست، سعی کنید با پیش کشیدن بحثی حس همدردی کودک را تحریک کنید. مثلاً به او بگویید: دوستت به تو توهین کرده، اما او باید همیشه با صندلی چرخ دار راه برود، چه احساسی نسبت به او داری با تحریک حس همدردی و احترام سعی کنید او را به سمت صبر و شکیبایی هدایت کنید.

وقتی کودکان قربانیان عدم بردباری و عجز هستند، از آنها به بهترین شکل حمایت کنید: مشکلاتی را که برای کودکانتان به وجود آمده جدی بگیرید و سعی نکنید مشکلات آنها را کوچک جلوه دهید. حمایت عاطفی خود را از آنها دریغ نکنید و به آنها عکس العملهای مناسب را آموزش دهید.

درک و فهم درست و سالمی از همسانی و همانندی گروهها به کودک خود ارائه دهید.برای نوجوانان همسانی گروهی بسیار حیاتی است. به کودک خود یاد دهید که به گروه افتخار کند و به گروههای دیگر احترام بگذارد. دوست داشتن گروه خود بدین معنانیست که گروههای دیگر فاقد ارزشهای انسانی هستند و آنان نباید هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود، گروههای دیگر را زیر سؤال ببرند.

مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل به کارگیری کتابهایی شامل فرهنگهای مختلف با موضوعهای مربوط به صبر و شکیبایی برای کودکان خود بخوانید، اسباب بازیهای مربوط به فرهنگها و گروههای مختلف را برای کودکان خود خریداری کنید و به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگها می تواند در زندگی هنری، کاری، فردی، موسیقی و ادبیات افراد تأثیرگذار باشد.

فرصتهایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت معاضدت کنند. کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن، بخصوص پدربزرگها و مادربزرگها تشویق کنید. آنها را به مراکز و پارکهای عمومی ببرید تا یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند. حتی اگر برایتان مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قومها و نژادهای دیگر دوست شوند و معاشرت کنند.

کودکان خود را به همکاری با انجمنهای مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمنهای حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمنها و افراد تشویق کنید.

در مورد اختلافها و تفاوتها با کودک خود صادق باشید. به این معنی که هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعاً این طور نیست. هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند. موضوع اصلی تفاوتها این تجربههای مختلف است.

با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند. سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما یاد می گیرند. برای مثال آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند. واقعیت این است که در جهان امروزی که تنوع، گوناگونی و اتفاقهای غیرمنتظره روز به روز در حال افزایش است، صبوربودن تنها یک خصلت خوب نیست، بلکه لازم و ضروری است.

منبع:freshblog.blogfa.com

 با تشکر از سایت بیتوته