خودخواهی کودکان

کودکان ما موجودات انحصار طلبی هستند یعنی مثلا میخواهند پدر و مادر و همه چیز فقط و فقط مال اونها باشه و در کودکی میشه این نیاز اونها رو فهمید و پذیرفت.

ماناز عزیز نوشته : دوست عزیز این کار درنسل پیش عادی بود برای همین بچه های ان موقع به راحتی این کاررا می پذیرفتند حتی یادم است پدربزرگم برایم تعریف می کرد که عیدها پدرم کت برادر بزرگم را به خیاط می داد تا ان را تعمیر وکوچک کند تا من استفاده کنم. برای بچه هایی که در ان فرهنگ بزرگ شده بودند پذیرشش راحت بود اما این روش برای نسل امروز که بیش از نیازش لباس دارد جواب نمی دهد چون پدرمادرهای کنونی حتی خودشان حاضر به این کارنمیشوند حاضرند پول لباس خودشان را بدهند تا بچه شان همیشه نو بپوشد ویک نکته دیگر این که در قدیم تعداد بچه ها زیاد بود وخانواده ها مجبور به این کارمیشدند اما امروزه با بچه های کم این فرهنگ بعید است که جا بیفتد همه چیز بستگی به پدر ومادرها دارد تا ان را جا بیندازند وفی نفسه کار بدی نیست.
fatemehmahya.niniweblog.com

مامان علی نوشته : به نظر من همه چي بستگي به شرايط و موقعيت اجتماعي خانواده و فرهنگ اونا داره. تو بعضي از خانواده ها ميشه اين كارو كرد و تو بعضي ها نه!‌ بعضي ها اين قضيه براشون حل شده است و بعضيها نه!‌ اگر اين كار ضرري به موقعيت اجتماعي خانواده وارد نميكنه ميشه با بچه منطقي صحبت كرد و راضي به اين كارش كرد. و اين كار خوبيه با رعايت شرايط

مامان مینا نوشته :به نظر من همه بچه ها این موضوع رو دوست ندارن و گاهی احساس کمبود میکنن و شاید هم با خودشون این فکر رو میکنن که مورد توجه نیستن و برای کسی مهم نیستن و کسی دوستشون نداره. اما گاهی هم پیش میاد که بچه های کوچیک دوست دارن که لباس خواهر یا برادر بزرگتر خودشون رو بپوشن چون با این کار احساس بزرگی میکنن. من خودم وقتی بچه بودم گاهی این موارد برام پیش میومد ولی ناراحت نمیشدم .چون اون لباس هایی رو که میپوشیدم نو بودن و خواهر بزرگم ازش استفاده نکرده بود.
maisa.niniweblog.com

کودکان ما موجودات انحصار طلبی هستند یعنی مثلا میخواهند پدر و مادر و همه چیز فقط و فقط مال اونها باشه و در کودکی میشه این نیاز اونها رو فهمید و پذیرفت.
برخی اوقات بچه ها از اینکه لباسهای بزرگسالان رو بپوشند لذت میبرند ولی از اینکه بخواهند لباسهای خواهر و برادر خودشونو بپوشند هیچکدام از فرزندان ما احساس خوبی نخواهند داشتلذا از اینکه بهش بگیم خوب این لباس حیفه و تو چرا لباس برادر یا خواهرتو نمیپوشی خودداری کنیم ...و حتی میدونیم بچه ها مالکیتهای ویژه ای با مثلا لباس یا اسباب بازیشون دارند و وقتی ازشون بخوایم که لباس یا اسباب بازیشونو به دیگری بدهند مثل این میمونه که ازشون بخوایم چشم یا دستشو به دیگری بده.لذا تا 5 سالگی محترم شمردن این مالکیتها بسیار مهم است و بعد از اون هم حتما مساله خصوصی بودن و شخصی بودن خیلی از چیزها رعایت بشه.