نوشته هایی برگرفته از صحبتهای یک کارشناس تربیتی

ماناز عزیز یه مطلب خوب در اختیارمون قرار داده :ازنظر اسلام دوره تربیتی به ٣ دوره ٧ساله تقسیم میشود .در ٧سال اول همانطور که اکثریت می دانند به دوره پادشاهی بچه معروف است اما گاهی در تفسیر این ...

ازنظر اسلام دوره تربیتی به ٣ دوره ٧ساله تقسیم میشود .در ٧سال اول همانطور که اکثریت می دانند به دوره پادشاهی بچه معروف است اما گاهی در تفسیر این کلمه اشتباه صورت می گیرد. پادشاهی یعنی بچه در حیطه خودش پادشاه است نه برای پدر ومادر وکل خانواده. نباید بدون قید وشرط در اختیار اوامر کودک باشیم .خیلی از خانواده ها فکر می کنند کودک در این دوران پادشاه مطلق است حتی برای پدر ومادرش هم می تواند برنامه بریزد وانها را تابع خودش کند واین کاملا اشتباه است وحد ومرز این پادشاهی مهم است.

در ٧سال دوم که مرحله گذر از خردسالی ورود به دبستان است قضیه فرق می کند.بچه ها از سن پادشاهی (سن گذر)وارد سن اطاعت پذیری میشوند.اگر مسیر پادشاهی مسیر استانداردی باشد در سن ٧ سالگی اطاعت پذیر میشوند.بچه ها در این مرحله به استقلال وتبعیت پذیری میرسند.

مادر در خانه باید حکم تکیه گاه را برای فرزندش داشته باشدومانند کودکی که می خواهد راه بیفتد که به کمک گرفتن پایه میز وصندلی و...باید بایستد بعد راه بیفتد.مادر همان حکم تکیه گاه را دارد.اگر در خانه این نقش را نتواند ایفا کند در دوران بلوغ که فرزند مان نیاز به یک تکیه گاه دارد انوقت به مشکل بر میخورد.باید مادر در عین این که به فرزندش محبت می ورزد باید در جایگاهش محکم ومقتدر باشد .نباید محبت ما به فرزندمان ،ما را در نظر او تبدیل به یک کنیز کند.محبت هم باید با اقتدار باشد. توجه کنید که روش خداوند هم این گونه است .در عین این که بند گان عاشقانه دوستش دارند اما از او حساب می برند.خداوند با وضع قوانین که گاها سخت هم هستند هم بندگان دوستش دارند وهم به حکم اقتدار خداوند به او عشق می ورزند.البته این تشابه شاید کار درستی نباشد اما فقط جهت روشن شدن قضیه است .وگرنه ما کجا و خداوند متعال کجا.

دوست داشتن بچه ها در این سنین به علت نیازمندی است که به مادر دارند وگرنه با بزرگ شدن که این نیاز حل شود دیگر به ما به چشم یک خدمتکار نگاه خواهند کرد.پس مادری خوب است که از همان اول با رفتارش اقتدارش را نشان داده باشد وبتواند مثل یک تکیه گاه محکم باشد.اگر مادری این نقش را ایفا نکند در حق فرزندش ظلم کرده وبعد ها در سن بلوغ فرزندش به مشکل بر میخورد.بچه ها دنبال این هستند که ما را باخواسته های خود همراه کنند اما یک مادر مقتدر نمی گذارد این همراهی شکل گیرد.البته به طور غیر مستقیم.