روابط با همسالان

همانطور که کودکان هویت خود را توسعه می دهند، تحت تأثیر تعاملات و روابط با دیگران قرار می گیرند. وودهد (2008، صفحه 6) تأکید می کند که هویت دارای دو جنبه متمایز است - "یک جنبه فردی منحصر به فرد و یک فرد اجتماعی مشترک". علاوه بر این، هویت از طریق احساسات ذهنی کودکان در مورد خود و دیگران بیان می شود.

وارین (2010) خاطرنشان می کند که هویت خارج از بافت اجتماعی که در آن ساخته می شود وجود ندارد و چیزی است که فرد در طول زمان و از طریق طیف موقعیت های اجتماعی که در آن شرکت می کند با خود حمل می کند. این نشان دهنده اهمیت آموزشی خودسازی است. آگاهی و آگاهی دیگران 

دوستی برای کودکان ارزشمند است زیرا آنها به یکدیگر کمک می کنند تا دنیایی را که در آن زندگی می کنند درک کنند. به گفته دان (2004)، کیفیت روابط دوستانه کودکان بر رشد احساس هویت فردی و اجتماعی آنها تأثیر می گذارد. کودکان با دوستان مهارت های اجتماعی بهتر و مشکلات سازگاری کمتری دارند زیرا دوستان حمایت اجتماعی می کنند و می توانند در برابر مشکلات شروع مدرسه، قربانی شدن و قلدری محافظت کنند (دان، 2004). داشتن دوستان منبع مهمی برای توسعه هویت است.

مطالعات (جورج، 2007؛ ولر، 2007) اهمیت گروه‌های دوستی را در رابطه با شکل‌گیری هویت مورد بحث قرار داده‌اند. از آن) می‌تواند تا حد زیادی به ساخت «چه کسی هستی» از نظر هویت - هم در رابطه با هویت شخصی خود و هم اینکه دیگران شما را چگونه می‌بینند و شما دیگران را چگونه می‌بینند. فرهنگ همسالان کودکان برای تأثیرگذاری و محدود کردن روش‌هایی که کودکان در آنها معانی و ارزش‌ها را می‌سازند، عمل می‌کنند و با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، کار می‌کنند. جنبه های هویت را در ارتباط با خود و همسالان خود انجام می دهند (آدلر، پی. کلس، اس. و آدلر، پی، 1992).