و باز هم خلاقیت در کودکان
و باز هم خلاقیت در کودکان خلاقيت، از مهمترين اصولي است كه بايد در تربيت كودكان، آن را مدنظر قرار دهيم. خلاقيت و پرورش آن، موجب افزايش اعتمادبه‌نفس ...
خلاقيت، از مهمترين اصولي است كه بايد در تربيت كودكان، آن را مدنظر قرار دهيم. خلاقيت و پرورش آن، موجب افزايش اعتمادبه‌نفس، كمك به پيدا كردن كليد حل مسایل در زندگي، نگاه زيباي انسانها به زندگي، دوري از هرگونه احساس بيمعني بودن زندگي، پرورش حس كنجكاوي و در نتيجه، شكلگيري شخصيت سازنده و پويا ميشود.
يكي از مهمترين راههاي پرورش خلاقيت، انجام كارهاي هنري توسط كودك است، ولي مهم‌تر از آن، نقش والدين در مديريت و حمايت از كارهاي هنري كودكان است. درباره اين‌كه والدين چگونه ميتوانند با هم‌ياري خود، موجب پرورش خلاقيت هنري در فرزندان شوند، به نكتههايي اشاره ميكنيم كه در ايجاد فضاي سالم براي تربيت كودكان خلاق، موثر خواهند بود.
1- فراهم کردن امكان دسترسي هميشگي كودكان به مواد مصرفي نقاشي و حجم‌سازي:
همان‌طور كه مواد غذايي مختلف مانند لبنيات،پروتئينها و...، بايد در اختيار كودك قرار بگيرند و براي رشد جسمي كودك لازم هستند، مواد ديگري نيز وجود دارند كه موجب رشد خلاقيت ميشوند، مانند خمير بازي، كاغذ، مداد رنگي و... در واقع، اين مواد، غذاي ذهن كودك به حساب ميآيند. با دسترس بودن اين مواد ، كودك ميتواند در تمام لحظات، به كشف دنياي درون و بيرون خود بپردازند و شخصيت خويش را كامل کند.
2- ايجاد فضاي مناسب براي فعاليت ذوقي كودكان، صرف نظر از محدوديتهاي رايج:
امر و نهي فراوان و محدوديت والدين براي كارهاي كودكان، به‌خصوص كارهاي هنري آن‌ها باعث ميشود كودكان نتوانند تمايلات دروني خود را بروز دهند. همين مساله، به‌مرور زمان، موجب انفعال، عدم تحرك و ضعف در قدرت بيان آن‌ها ميشود. بهتر است اجازه دهيم تا جايي كه ضرر زيادي به ما وارد نميشود، از شور و شوق آن‌ها در كارهاي هنري حمايت كنيم.
3- دخالت نكردن بزرگ‌ترها در فعاليتهاي هنري كودكان:
مهم نيست كه نقاشي كودكان زيباست يا نه، مهم نيست آن‌ها چه‌قدر از رنگ استفاده ميكنند و مهم نيست كه انتظارات ما در نقاشيها و كارهاي هنري كودكان برآورده شود؛ مهم آن است كه كودك، از كار هنري خود لذت ببرد، به كشف دنياي درون و بيرون خود بپردازد، احساس خوبي داشته و روح خود را آزاد كند. هرگز نبايد از آن‌ها بخواهيم چيزي را كه ما دوست داريم، بسازند. هم‌چنين دست بردن و اضافه كردن بعضي چيزها به آثار كودكان، موجب رنجش آن‌ها ميشود. ما فقط بايد آن‌ها را تشويق کنيم؛ حتي اگر كار آن‌ها، زيبا نباشد.
4- تاكيد نكردن بر استفاده از مواد اوليه گران‌قيمت و نفيس در فعاليتهاي هنري كودكان:
تشريفات و استفاده از وسایل گران‌قيمت، مورد پسند والدين است، نه كودكان. آن‌ها دوست دارند آزادانه و با احساس راحتي، به كار هنري خود بپردازند. اين راحتي، شايد به قيمت تمام كردن رنگها و كثيف كردن لباس‌شان تمام شود، اما در نهايت، احساس خوبي خواهند داشت. احتياط و مواظبت از وسایل و ابزار هنري، روح آنان را درگير مسایل حاشيه‌اي ميكند و اين مساله، مانع خلاقيت است.
5- اهميت دادن به آثار هنري كودكان از طريق نگه‌داري، مراقبت و استفاده از آن‌ها در تزيين اتاق:
اين كار، به معني احترام گذاشتن و ارزش دادن والدين به كار كودكان است و تشويق خوبي براي آن‌هاست. آن‌ها ياد ميگيرند كه ساخته دست‌شان، ارزشمند است و از اين راه، اعتمادبه‌نفس به دست مي‌آورند. آن‌ها ياد ميگيرند كه به فكر خلق آثار بهتري باشند و اين روند مثبت، هم‌چنان ادامه پيدا ميكند.
6- هرگز بچهها را تشويق نكنيد در مسابقات نقاشي يا ديگر زمينههاي رقابتی كه كودكي را مقابل كودك ديگر قرار ميدهد، شركت كنند:
خلاقيت، يك آفرينش منحصربه‌فرد است. مهم، كشف، ابداع و توليد كردن آثار هنري است. ارزشگذاري آثار هنري كودكان از طريق مقياسهاي جهان بيروني، كم‌کم كودك را مطيع شرايط بيروني ميكند و او، ديگر تلاش ميکند كه رضايت الگوهاي بيروني را به دست آورد تا عقب نماند. اين مقايسهها و ارزشگذاريها، بسيار مخرب خواهند بود. والدين بايد ياد بگيرند که به كودكان، توجهي غيرمشروط را اهدا كنند؛ فارغ از اين‌كه آن‌ها، در چه سطحي قرار دارند و تا چه حد، سلیقه‌های پدر و مادر را برآورده ميكنند.
منبع:ماهنامه شهرزاد
گردآوری :گروه خانواده خوشبخت تبیان زنجان
http://www.tebyan-zn.ir/blest_family.html
