جنسیت فرزندتان را بپذیرید و نگرش غیر جنسی را به او منتقل کنید

کودک انسانی حدود 20 تا 24 ماهگی متوجه ی دختر و یا پسر بودن خود می شود و... 

 اگر پسر است خود را شبیه و مانند پدر، دایی و عمو می داند و اگر دختر است این شباهت را در مادر، عمه و خاله پیدا می کند. اما بهتر است بدانیم که تا سن 5 سالگی تفاوت چندانی به لحاظ هورمونی و دگرگونی بین دو جنس وجود ندارد. اما از حدود سن 5 تا 8 سالگی به دلیل ترشح هورمون ها و دگرگونی حالات، آن ها موجودات متفاوتی خواهند شد. و البته صاحب نگرشی در مورد جنس خود و همجنسان خودش می شوند. نگرشی مثبت و ای بسا منفی.
تحقیقات نشان می دهد که از هر 20 پسر احتمالاً یک نفر از جنسیت خودش راضی نیست در حالی که در دختران این احتمال تا مرز 6 نفر هم می رسد.
حرمت نفس هنگامی افزایش می یابد که درباره ی فردیت خودمان احساس خوبی داشته باشیم، هم چنین احساس خوبی در مورد مرد و زن بودنمان داشته باشیم.
والدین دانا و آگاه، بستری را فراهم می کنند تا فرزندانشان به این درک برسند که آنها برای شخصیت او ارزش قائل هستند نه برای جنسیتش. پسرها نیاز دارند که در ضمن قوی بودن، با احساس نیز باشند و دختران نیاز دارند علاوه یادگیری مسائل مربوط به خود، محکم و نیرومند باشند.
چه کنیم؟
1.از تعمیم دادن کلیشه های مربوط به جنسیت، اجتناب کنید: به فرزندتان اجازه دهید تا بداند دخترها علاوه بر اینکه زیبا هستند، باهوش و قوی هستند. همچنین پسرها علاوه بر این که قوی و باهوش اند، خوش تیپ هستند.
2.هرگز به دلیل جنسیت فرزندتان، انتخاب های او را درمورد اسباب بازی ها، فعالیت ها و یا تجربیات محدود نکنید.
3.با گفتن «تو یک پسر کوچک هستی» هویت جنسی فرزندتان را شکل دهید. همچنین هویت جنسی هم سالانش را با نامیدن آنان به عنوان « دختر» یا «پسر» تأیید کنید. برای مثال بگویید: سارا یک دختر کوچک است.
4.در سال های مهدکودک فرزندتان را تشویق کنید تا همان طور که با همسالان و هم کلاسی های هم جنس خودش بازی می کند، با همسالان و همی کلاسی های جنس مخالفش هم بازی کند.
5.حریم جنسی و خصوصی کودک را محترم بشمارید.
6.اجازه دهید پسرتان بداند که ایرادی ندارد اگر گریه کند. پسرها نباید مجبور شوند که هیجانات شان را پنهان و یا احساسات شان را سرکوب کنند.
7.به فرزندانتان بگویید که پسرها هم می توانند سرآشپز و یا خیاط های خوبی شوند و دختران نیز می توانند مأمور آتش نشانی و خلبانان خوبی باشند.
8.فرزندتان را با نقش ها و کارهایی که در کتاب ها و زندگی واقعی وجود دارد که هم زنان و هم مردان قادر به انجام آن هستند، آشنا کنید.
9.اگر امکان دارد، گاهی فرزندتان را با خود به سرکار ببرید.
10.پدران به دخترانشان با پرورش و ارایه توجه به ویژگی های زنانه، و مادران هم با این توجه نسبت به پسرها، در جهت رشد احساس آنان در مرود جنسیت شان کمک کنند. مثلاً: پدر درب را برای دخترش باز کند یا به لباس و ظاهرش توجه کند. مادر می تواند به قدرت ماهیچه ای، تغییرات صدا و ظاهرش توجه کند.