مدیتیشن

مغز من و شما دائم کار می کند. قسمت هایی از مغز هست که باید از امنیت و آرامشی برخوردار باشد تا بتواند در آن نظم order برقرار بکند.

مغز من و شما دائم کار می کند. قسمت هایی از مغز هست که باید از امنیت و آرامشی برخوردار باشد تا بتواند در آن نظم order برقرار بکند. یعنی، من و شما با 100 میلیارد سلول مغزی باید بتوانیم از همه این سلولها به درستی و به موقع استفاده بکنیم. مانند هواپیمایی که با سرعت بسیار در حال حرکت است و به دلیل نظم و ترتیبی که در اجزای آن است حتی لیوان آب هم در آن تکان نمی خورد ولی اگر برعکس باشد احتمال سقوط هواپیما هم وجود دارد.

ما به دلایل شرایط ارثی و حوادث و اتفاقات کودکی که داشته ایم قسمتی از مغزمان که مرکز اداره کردن این آرامش و نظم و ترتیب است امواج اش باید 22 سیکل در ثانیه باشد. یعنی، اگر آن قسمت مربوطه مغز امواج 22 سیکل در ثانیه داشته باشد نسبتأ از حالت ثبات و قراری برخوردار خواهیم بود. اگر 21 باشد آرامش خواهیم داشت اگر 20 بشود تحت تأثیر مسائل جزئی به هم نمی ریزیم. اگر 23 باشد مقداری مضطرب و نگران خواهیم بود. اگر 24 باشد بی قرار خواهیم شد.

مدیتیشن، مراقبه، یوگا، … یا هر وسیله دیگری که من و شما را بتواند به یک نوع آرامش ذهن برساند، به من و شما اجازه می دهد که از همه قسمت های مغز استفاده بکنیم. بعد مغز حتی توان بازسازی خودش را پیدا بکند و من و شما را در مسیر رشد و تکامل قرار بدهد و از ترکیب اطلاعات داخلی توانایی درک و فهم موضوعهای بیشتر و بهتری را داشته باشد.

ولی البته دو چیز را باید مراقب و مواظب بود.
اولأ مدیتیشن را نباید به تنبلی و خواب و بیداری تبدیل کرد که روزی 12-10 ساعت خودمان را ریلکس کنیم چرا که مشکل آفرین می شود. ما بدن را می سازیم که از آن استفاده کنیم نه اینکه بسازیم تا با آن هیچ کاری نکنیم.
دومأ باید مواظب بازیها و سیاه بازیهایی بشویم که از داخلش ادعاها و انتظاراتی بیرون می زند.
در رقص سماء اگر دور خودتان بچرخید نیروی گریز از مرکز سبب می شود خون و اکسیژنی کمتری به آنجا برسد و همان نقطه ای که باید امواج مغزی اش 22 باشد سبب می شود تا شخص احساس آرامش کند ولی روحانی نمی شود.

”دکتر هولاکویی