The relationship between perceived parenting stylesresilience during adolescence

هدف - هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک‌های فرزندپروری ادراک شده و تاب‌آوری در نوجوانی بود.

روش - پاسخ دهندگان نمونه ای متشکل از 360 فرد انگلیسی زبان با میانگین سنی 17.6 سال بودند. برای بررسی این رابطه از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. متغیرهای معیار شامل احساس انسجام و راهبردهای مقابله ای مشکل مدار، هیجان مدار و ناکارآمد بود. متغیرهای پیش بینی شامل شش مقیاس بود.

نتایج - والدین مقتدر بیشترین سهم را در توضیح واریانس تاب آوری برای نوجوانان سیاه و سفید و هر دو جنس ارائه کرد. با کمال تعجب، یافته‌ها نشان می‌دهند که بین سبک‌های مستبدانه پدران و راهبردهای مقابله‌ای متمرکز بر هیجان در یادگیرندگان نوجوان سفیدپوست رابطه مثبت وجود دارد . در مقابل، محققان دیگر دریافتند که سبک‌های اقتدارگرا و خشن والدین ارتباط نزدیکی با اختلالات روانی دارد.

نتیجه‌گیری - روابط شناسایی‌شده بین متغیرهای معیار و پیش‌بینی‌کننده که در این مطالعه برای نوجوانان سیاه‌پوست و سفیدپوست هر دو جنس پیدا شده‌اند، پیامدهای متمایز و گسترده‌ای برای مداخلات پیش‌بینی‌شده دارند. یک مطالعه آتی نیز ممکن است مطالعه حاضر را به صورت کیفی بررسی کند. تحقیقات بیشتر برای تقویت و توسعه سبک های فرزندپروری مناسب که تاب آوری در کودکان نوجوان را تسهیل می کند، ضروری خواهد بود. استفاده از روش‌شناسی پیچیده‌تر، توجه بیشتر به تعامل بین شرایط داخلی و خارجی و اصلاح نظریه‌ها برای پیش‌بینی‌های خاص در مورد چگونگی تأثیر متغیرهای ورودی بر مؤلفه‌ها، باید در آینده مورد توجه قرار گیرد.

ترجمه: يوسفي