"علت واقعي خستگي و بي حوصلگي كودكان را پيدا كنيد"
حوصله ندارم، خستهام» چه تعداد از والدين اين گلايه رااز بچّهها شنيدهاند؟
بعضي از بچهها هر روز بعد از بازگشت از مدرسه با اين شكايت، نارضايتي خود را از مدرسه اعلام ميكنند. هيچ حرف خوبي در رابطه با مدرسه نمي زنند.
برداشت اشتباه نكنيد، فكر نكنيد آنها از درس خواندن بيزارند. به دنبال علتهاي اين گلايه باشيد. بچهها كارهاي زيادي ميتوانند انجام دهند تا از اين بيحوصلگي دور شوند، آنها غالباً با والدين در كشمكش هستند.
بچه ميگويد : «شما ميخواهيد من كارهايي را كه شما دوست داريد انجام بدهم ولي من دوست دارم كاري كه خود دوست دارم انجام بدهم». بچهها بايد بفهمند كه زندگي فقط تفريح نيست و هر كس در زمانهايي خسته و بيحوصله ميشود. اكثر معلمها و روان شناسان از والدين نسبت به بي حوصلگي و خستگي بچهها ميشنوند ولي معتقدند كه اين مسأله واقعيت ندارد. آنها بر اين باورند كه اين مسأله را بايد به نوع ديگري ارزيابي كرد. آنها ميگويند كه والدين بايد نقش يك بازپرس را داشته باشند و با صحبت با كودك و شنيدن آن چيزي كه كودك به ديگران ميگويد علت واقعي اين احساس را پيدا كنند. والدين بايد درباره آنچه بچه در مدرسه يادگرفته يا درباره معلمهاي مدرسه با او گفتگو كنند. از طريق اين گفت و گوهاي ميتوانند به ميزان مشاركت فرزندان در امور كلاس پي ببرند، همچنين به دنبال برنامههاي كلاسي، تكاليف و امتحانات فرزندشان باشند. اگر فرزند شما احساس خستگي از مدرسه ميكند مهمترين اصل اين است كه با معلم او صحبت كنيد، كاري به علت شكايت بچه نداشته باشيد بلكه به دنبال ارتباط مشترك بين خود و معلم او باشيد تا بتوانند درباره همه چيز كلاس با او صحبت كنيد، بعد از تمام اين تحقيقات شما پي خواهد برد كه فرزندتان كداميك از ويژگيهاي را كه در پي ميآيد دارد : روانشناسی کودکان