از زبان مشترک تا تنظیم عاطفی
Once you’ve got all the characters in the brain house, you have a shared language that you can use to help your child learn how to regulate (manage) their emotions. For example, ‘it looks like Big Boss Bootsy might be getting ready to sound the alarm, how about seeing if Calming Carl can send a message saying ‘take some deep breaths’ ’’ .
زبان خانه مغز همچنین به بچهها اجازه میدهد تا آزادانهتر در مورد اشتباهات خود صحبت کنند، این زبان قضاوتی نیست، بازیگوش است و میتوان در مورد آن صحبت کرد که از آنها جدا است (روانشناسان این را «برونیشده» مینامند. تصور کنید که گفتن «امروز در مدرسه جنی را زدم» در مقابل «رئیس بزرگ بوتسی واقعاً امروز درپوش را باز کرد» چقدر سخت است. وقتی این را به والدین می گویم، برخی نگران هستند که به بچه ها «بند خروج» می دهم - «آیا آنها نمی توانند بوتسی را به خاطر رفتار نادرست خود سرزنش کنند؟». در نهایت چیزی که در مورد این موضوع است این است که کودکان را قادر می سازد تا روش های کاربردی برای مدیریت احساسات بزرگ را بیاموزند، و برخی از آن ها از گفتگو در مورد چیزهایی که اشتباه رخ داده است، رخ می دهد. اگر بچهها احساس میکنند میتوانند در مورد اشتباهاتشان با شما صحبت کنند، پس شما این فرصت را دارید که به افراد طبقه بالای مغزتان بپیوندید و مشکلات را با هم حل کنید. این بدان معنا نیست که آنها از عواقب فرار کنند یا از مسئولیت شانه خالی کنند. این بدان معنی است که می توانید سؤالاتی مانند "آیا فکر می کنید کاری وجود دارد که می توانید برای کمک به Bootsy انجام دهید تا سرپوش را نگه دارید؟" بپرسید.
دانستن در مورد خانه مغز همچنین به والدین کمک می کند تا در مورد چگونگی واکنش در زمانی که فرزندشان غرق در ترس، عصبانیت یا غم است فکر کنند. آیا تا به حال به فرزندتان گفتهاید که وقتی درپوشش را برمیگرداند، "آرامش" داشته باشد؟ من دارم. با این حال، آنچه در مورد خانه مغز میدانیم این است که کارل آرام در طبقه بالا زندگی میکند و وقتی بوتسی درب را باز کرد، آرامکننده کارل نمیتواند کمک زیادی انجام دهد تا زمانی که درب دوباره روشن نشود. ممکن است فرزند شما از نقطه ای فراتر رفته باشد که بتواند به خود کمک کند تا آرام شود. گاهی اوقات، والدین (معلمان یا مراقبان) باید به بچهها کمک کنند تا پلکهایشان را بازگردانند، و ما میتوانیم این کار را با همدلی، صبر و اغلب نفسهای عمیق انجام دهیم!