پرورش هوش و روانشناسي كودكپرورش هوش و روانشناسي كودك، تا این لحظه: 11 سال و 5 ماه و 9 روز سن داره

سایت تخصصی پرورش هوش و روانشناسی کودک نوانديشان اهواز

پرسش و پاسخ (دلایل کتک کاری در کودکان)

1393/3/24 17:16
18,036 بازدید
اشتراک گذاری

اگر حالا دخالت نکنید و وارد عمل نشوید وقتی بزرگتر می‌شوند به فردی کاملا زورگو تبدیل می‌شوند، چون که راه دیگری برای رفع احتیاجات خود پیدا نمی‌کنند....

 

 

اگر حالا دخالت نکنید و وارد عمل نشوید وقتی بزرگتر می‌شوند به فردی کاملا زورگو تبدیل می‌شوند، چون که راه دیگری برای رفع احتیاجات خود پیدا نمی‌کنند.

دعوای کودکان
علی یک بچه 3 ساله است که گاه گاهی برادر خود را می‌زند. این کار چیزی شبیه به زورگویی است. برای علی مهم نیست که مادرش راجع به او چه فکری می‌کند. علی نمی‌داند چگونه در این سن احساسات خود را بروز دهد. مادرش می‌گوید من اصلا رفتارهای کودکم را دوست ندارم.

وقتی كه كودك راه رفتن و تكلم را بیاموزد روش‌های بیان مشكلات هیجانی او هم توسعه می‌یابد. در این حال ممكن است مشكلات هیجانی خود را از راه تخریب و عدم تحرك و مخالفت‌جویی و منفی‌كاری و مانند اینها ابراز كند. کودکان نو پا به طور مداوم علت و معلول ها را امتحان می‌کنند. با خود می‌گویند اگر من این کار را انجام دهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ و آنها تنها وسیله خود را به کار می‌گیرند. آنها مهارتی ندارند تا به روشی منطقی آنچه را که می‌خواهند به دست آورند، بنابراین ممکن است به طور سمج و سرسخت عمل کنند.

با این وجود درست نیست که بنشینید و کودکانتان هر کار که می‌خواهند انجام بدهند. اگر حالا دخالت نکنید و وارد عمل نشوید وقتی بزرگتر می‌شوند به فردی کاملا زورگو تبدیل می‌شوند، چون که راه دیگری برای رفع احتیاجات خود پیدا نمی‌کنند. در اینجا بعضی راهها برای پایان دادن به پرخاشگری کودکان را مطالعه کنید.
 
به کدام دلیل کودک کتک کاری می کند؟
شاید عصبانی است : عصبانیت شایع‌ترین مشكل بچه‌هاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناكامی كودك به دلیل ناتوانی او در كنترل جهان اطراف است. از آنجا كه كودك نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله كافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید كرده و از عصبانیت منفجر می‌كند. در نهایت او با تنها وسیله‌ای كه در اختیار دارد به دیگران حمله می‌كند یعنی با كتك زدن.

 جلب توجه منفی می‌کند: كودك نیاز به توجه دارد به‌طور معمول او ترجیح می‌دهد از راه‌های مثبت یعنی با انجام كارهای خوب این توجه را به‌دست آورد اما اگر تشویق كارهای خوب به اندازه كافی نباشد و كودك مورد بی‌توجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بی‌توجهی است. كودكی كه اغلب مورد غفلت واقع می‌شود ممكن است پس از مدتی كشف كند كه اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مركز توجه دیگران قرار می‌گیرد.
 
هیجاناتش برونی‌سازی می‌کند: پسربچه‌ها یک مکانیسم دفاعی دارند که به آن برونی‌سازی کردن می‌گویند. به این معنا که اگر یک مشکل روان‌شناختی داشته باشند معمولا با درگیر شدن با محیط سعی می‌کنند آن مشکل را برطرف کنند یا هیجان منفی را کم کنند. در دخترها بیشتر به این صورت است که آنها را درونی‌سازی می‌کنند.

سه عامل وجود دارد که در بیماری‌ها باید به آن توجه شود؛ یکی رفتار انفعالی جدی است که در آن کودک کاری به کسی ندارد و برای خودش بازی می‌کند، دوم رفتار پرخاشگرانه و دیگری رفتار وسواس‌گونه است. اگر این 3 نوع رفتار در کودکان مشاهده شود باید حتما با مشاور مشورت شود تا بررسی انجام و اطمینان حاصل شود که مسئله خاصی وجود ندارد. والدین باید توجه داشته باشند که هرکدام از این رفتارها باید در مدت طولانی با کودک همراه باشد تا نیاز به بررسی داشته باشد اما به طور کلی علل و درمان متفاوتی برای این نوع رفتار وجود دارد.

عامل دیگر می‌تواند جلب کردن توجه منفی باشد. بی‌توجهی والدین می‌تواند برای کودکان تولید خشم کند و در این صورت رفتارهای ناسازگارانه‌ای از خود نشان می‌دهند. وقتی چنین رفتاری بروز می‌کند والدین مجبورند به آن رفتار توجه کنند. به این ترتیب کودک توجهی را که ندارد از این طریق کسب می‌کند و در او تقویت می‌شود.

نداشتن الگوی خوب: كودكان اگر ببینند والدین آنها تنبیه بدنی را به‌كار می‌برند، بیشتر تمایل به کتک زدن بچه های دیگر پیدا می‌كنند. اگر راجع به رفتار خشن كودك نگران هستید، نباید به او اجازه دهید شما را در حال كتك زدن حتی به‌عنوان تنبیه ببیند.

 اختلال بیش‌فعالی: مسئله دیگری که وجود دارد طیف اختلالات بیش‌فعالی و اختلال سلوک و نافرمانی مقابله‌ای است که اگر در تاریخچه خانوادگی چنین مشکلاتی وجود داشته باشد می‌تواند به ارث برسد و کودک از همان ابتدا حالت ناسازگارانه‌ای داشته باشد. سۆال مهم اینجاست که این کودک از قبل این حالت را داشته یا به تازگی این رفتار را شروع کرده، تاریخچه خانوادگی این کودک و شرایط خانوادگی در این رفتار کودک بسیار مهم است.

این یک نشانه است: نمی‌توان به صورت واضح درباره مشکل این کودک صحبت کرد چون طیف عوامل گوناگونی در بروز رفتار موثر است اما در میان پسربچه‌ها این یک نشانه است. ممکن است این رفتار در یک جایی از خانواده یادگیری یا تقویت شده باشد. ممکن است مادر افسرده هنگام رسیدگی به کودک پرخاش کرده باشد.

 چند توصیه برای زمانی که کودک شما بقیه را می‌زند یا گاز می‌گیرد!
 لحظه‌ای درنگ کنید. اگر می‌بینید کودک پرخاشگری می‌کند سریع به رفتار او پایان بدهید. سعی کنید با آرامش با او صحبت کنید، اگر به حرف های شما گوش نمی‌دهد، او را کناری کشیده و به او بگویید رفتارت از کنترل خارج است، باید کمی‌آرام بگیری.

از کودک توضیحی راجع به رفتارش نخواهید. وقتی از کودک بپرسید به چه دلیل فلان کار را کردی، با خود فکر می‌کند بعضی مواقع هست که کار او درست است و حق دارد فلان کار را انجام دهد. این هم به این معنی نیست که دنبال دلیل کار او نگردید. اگر فرزند شما موهای دوست خود را می‌کشد به این دلیل که به او اجازه نمی‌دهد سرسره بازی کند، شما وارد عمل شوید و به آنها بگویید به نوبت، بازی کنند. کودک با این کار متوجه می‌شود که باید منصف باشد و اگر مشکلی پیش آمد با شما در میان بگذارد تا شما موضوع را حل و فصل کنید.

** ارتباط كلامی را یاد دهید. کودک باید بیاموزد که از كلمات برای بیان احساسات منفی‌اش استفاده كند. به كودك یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی كـودك بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان كند، شیوه كتك زدن به تدریج متوقف می‌شود.

سعی کنید نتیجه بگیرید. بعضی کودکان هر نوع توجهی را دوست دارند. از این رو زمانی که کودک کار اشتباهی را انجام می‌دهد و شما خشمگین می‌شوید، کودک ذوق می‌کند (با خود می‌گوید مامان را دیوانه کردم) و انگیزه پیدا می‌کند که دفعه بعد هم این کار را تکرار کند.

احساساتش را تصدیق كنید. كودك می‌زند چون نمی‌تواند احساسات خود را به ما منتقل كند. وقتی به احساسات كودك آگاه باشید و آن ‌را تصـدیق كنید، دیگر دلیلی برای كتك زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینكه به تـو اجـازه نداده‌ام این‌كار را بكنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان می‌دهید كه احساس او را درک کرده‌اید و به او حـق می‌دهید كه احسـاس عصبانیت كند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او می‌آموزیم، این است كه با روشی غیر از كتك زدن عصبانیت خود را ابراز كند.

بدانید رفتار کودک شما به احساسات دیگران هم ربط دارد. کودکان نوپا آگاه نیستند که رفتار آنها روی دیگران اثر می‌گذارد. کودک باید بداند که دوستان او چه احساسی پیدا می‌کنند، وقتی او آنها را گاز می‌گیرد، به کودک بگویید درست است که او دوست ندارد اسباب بازی های خود را به بقیه افراد بدهد، اما کتک زدن آنها هم کار درستی نیست.

به کودک خود کمک کنید آرام بگیرد. کودکان نوپا وقتی ناراحت می‌شوند کنترل خود را از دست می‌دهند. بعد از کمی ‌وقت با کودک خود صحبت کنید و بگویید درست است که ناراحت می‌شوی، اما با این کار دیگران را هم ناراحت می‌کنی. بدین صورت به کودک خود کمک می‌کنید احساساتش را درک کند و آنها را رده بندی کند.

** کودکان را مجبور نکنید که با دیگران شریک شوند. بعضی مواقع کودک شما نمی‌خواهد بقیه بچه ها را به بازی راه دهد بنابراین به طور سرسختانه رفتار می‌کند، اما در واقع این جزئی از رفتار اجتماعی می‌باشد. در یک گروه کوچک، کودک در موقع بازی اگر یکی از هم بازی های خود را بیرون کند رضایت دیگر دوستان خود را به دست می‌آورد و با خود می‌گوید، عجب زوری دارم. راه حل: وقتی کودک شما پیش دوستان خود نیست با او صحبت کنید و بگویید که شما مشاهده کردید چه اتفاقی افتاد، و اینکه صحیح نیست که کسی را از بازی بیرون کند.

** مهارت های حل مشکل را به او یاد بدهید. یک بازی ساختگی را ترتیب دهید و با کودک خود هم بازی شوید و بدین طریق به او راههای مثبت برای حل مشکل را یاد دهید. در این بازی وانمود کنید که یکی از دوستان کودک خود می‌باشید که اسباب بازی او را برداشته است. به او یاد دهید که چطور با دوست فرضی خود صحبت کند (این اسباب بازی من است، لطفا آن را به من برگردان)، و اگر این کار بی فایده بود به او بگویید که باید در این مواقع از یک بزرگتر کمک بگیرد. با این کارها حتما نتیجه خواهید گرفت.

**اگر تا حالا دیده اید یک بچه من من کنان ابراز تاسف می‌کند، شاید با خود فکر کنید که بی‌فایده است که از او درخواست عذرخواهی کنید. آیا فکر می‌کنید در این سن بدجنس است؟ ممکن است این طور نباشد، اما حتی اگر امروز عذر خواهی نکند، بهتر است به او یاد دهید که این کار را تمرین کند تا شاید روزی آن را انجام دهد. و کودک متوجه خواهد شد که عذرخواهی کردن و متاسف بودن به چه معنی است. بنابراین به او کمک کنید عذرخواهی کند و آن را به زبان بیاورد. دلسوز باشید، و به او بگویید ابراز تاسف سخت است اما چون او کار اشتباهی انجام داده، نیاز است که عذرخواهی کند.

 منابع: مجله سیب سبز

سیمرغ
تبیان

سوال

وقتی کودک شما موقع بازی از دیگران کتک میخورد شما چه کار میکنید؟(وقتی دعوا و کتک کاری میکنند نه وقتی فقط کتک خوردند و به گریه افتادند)


مامان روانشناس
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 22:16 | حذف | ویرایش
  باید به بچه یاد بدیم احساساتش رو بیان و از خودش دفاع کنه با صحبت کردن
چه وقتی که کتک میخوره و چه وقتی از موضوعی ناراحت میشه و میخواد از خودش دفاع کنه .
و ما باید برای این راهکار به کودک بیاموزیم که چطور صحبت کنه و چه رفتاری رو باید داشته باشه .
معمولا این آموزش از سه سال به بالا برای کودک آغاز میشه و کودک معنی صحبت ها و بیان احساس رو کامل درک میکنه .

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 18:24
  به نظرم اگه ما همیشه خودمون حد خودمون و بدونیم هیچ کس هیچ موردی و بهمون تذکر نمیده وقتی من به بچه ام یاد ندم با دیگران چطور برخورد و بازی بکنه دیگران یادش میدن و این خیلی بده .........
من همیشه با کیان قبل از هر موضوعی که فکر کنم میخواد پیش بیاد صحبت میکنم همیشه قبل از رسیدن به پارک ما توی راه با هم در مورد رفتارش با بچه ها حرف میزنیم یا وقتی برای خرید میریم قبل اش بهش میگم که ما نمیریم اسباب بازی بخریم و ....... اما اون بچه ای که یر هیچی اونقدر وحشیانه یه بچه دیگه رو میزنه باید چه کارش کنیم من نمیتونستم اونقدر اون بچه رو دعوا کنم که گریه بیفته یا حتی بزنم اش پس باید به مامان اش میگفتم تا بفهمه برای این که بچه اش و بیاره تو اجتماع اول باید ادب اش کنه!!!!!!!

نسرین
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 17:36
  من یادم نمیاد پیش اومده باشه پسرم کسی رو بزنه . اما اگر ببینم داره میزنه و خطری برای طرف مقابل داره جلوشو میگیرم ولی اصراری به عذر خواهی نمیکنم چون هنوز تو سنی نیست که دقیقا متوجه بشه . خودم از اون بچه دلجویی میکنم.به پسرم هم میگم کار بدی کرده .خودمم اگر پسرم کتک خورد تا مجبور نشم دخالت نمیکنم تا خودش بفهمه باید از خودش دفاع کنه ولی اگر دیدم داره خطرناک میشه به اون بچه و پسر خودم تذکر میدم. فکر میکنم این نگرانیهام با مهد رفتن پسرم برطرف بشه. اونجا اجتماعی تر میشه . دلم میخواد وقتی میزننش اونم بزنه ولی منطقم میگه کار درستی نیست! آخه همیشه یکی قویتر هست ...هر زدنی هم یه خوردنی داره. فکر میکنم بهتره دو تا بچه رو که با هم دعواشون شده با هم آشتی بدیم و دعوا رو به بزرگترها نکشونیم.تو پارک دیدم بیشتر مامانایی میرن شکایت پیش بقیه مامانها که بچشون بیشتر بجه های دیگه رو میزنه!( البته این تجربه ی منه فقط شاید تذکر دادن لازم باشه در بعضی موارد)

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 17:28
  پسر من کسی رو نمیزنه اما همیشه بچه های کوچیکو بغل میکنه و اصرار به بوسیدنسون داره و یا مبخواد کمکشون کنه از پله بالا برن و گاهی بچه های کوچیک میترسن و یا نمیخوان و من همیشه دستای آیدینو میگیرم و میگم ما به بچه ها دست نمیزنیم کوچولواند و میترسن
و یک بار یه مامانی بعد چند بار تذکر به آیدین گفت اگه این کارو بکنی کتک میخوری!!! . بعد هم با لبخند از من عذر خواهی کرد، من خیلی ناراحت شدم ولی چیزی نگفتم و سعی کردم آیدینو یه جوری از اونجا دور کنم و بعدها خیلی ناراحتتر شدم که چیزی نگفتم چون ما هیچ وقت از لفظ کتک جلوی آیدین استفاده نکردیم
به هر حال آیدین شدیدا مهربونه ولی اگه بعدها بخواد کسی رو بزنه من حتما اول بهش تذکر میدم و اگه خواست ادامه بده پارک یا هر جایی که داشته تفریح میکرده و ترک میکنیم تا بدونه کار اشتباه تاوان داره!!!
و همین الان هم اگه صورت پدر بزرگ و مادر بزرگ و دایی و عمشو تو بازی چنگ بزنه تا ازشون عذر خواهی نکنه نگاش نمیکنم و اونم کاملا با عذر خواهی و لازم بودنش آشناست.
و رها جون اگه ما بگیریم کسی که به بچمون حمله کرده بزنیم به بچه خودمون چی یاد دادیم؟؟؟

مامان کیمیا
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 17:16
  فکر کنم من با همتون فرق دارم.کیمیا وقتی میره پارک دوست داره که با همه دوست باشه وبازی میکنه.رفتارش خیلی خوبه اما اگه کسی بخواد حقشو بخوره یا بزنش حقشو میذاره کف دستش.من اصلا بهش یاد ندادم ها.خودش این کارو میکنه.اما همیشه بهش میگم نباید کسی رو بزنی وباید باهشون دوست باشی
اما اگه مقصر دختر من باشه حتما قانعش میکنم که کار زشتی کرده وباید عذر خواهی کنه

مامان جونی*زی زی*
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 17:06
  اگر مقصر کودک من باشه اول از اون بچه بعد از مادرش عذر خواهی میکنم اما اول مطمئن میشم که دخترم بی دلیل کاری کرده یا نه.دوم اینکه از بچه ام هم میخوام عذر خواهی کنه.همه باید پای تقصیراتشون باشن.

مامان جونی*زی زی*
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 17:03
  من تشر میرم به اون بچه.تحمل ندارم کسی به بچه ام حبگه بالای چشم تو ابرو.مخصوصا یقین دارم که خیلی مظلومه و آزاری به کسی نمیرسونه.

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 16:53
  مامان روانشناس خوشحال میشم نظر شما رو اول در مورد سوال خودم و بعد در مورد سوال خودتون هم بدونم

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 16:52
  من خودم همیشه قبل اش به کیان میگم که با بچه های دیگه کاری نداشته باشه و اونم واقعا رعایت میکنه و بهش گفتم هل دادن خیلی کار خطر ناکیه ام اگر این اتفاق بیفته حتما از اون بچه دلجویی میکنم و حتما هم خودم هم پسرم از مادرش هم عذرخواهی میکنیم حتی این بار هم که پسرم کتک خورده بود ازش پرسیدم چرا کتک خورده اونم گفت بهم گفته از سرسره برو پایین من نیومدم اونم بهم حمله کرده......... حالا غیر از این که من خودم از کتک خوردنش ناراحت شدم و البته نمیدونستم باید چه رفتاری داشته باشم ... رفتار مامان اون بچه خیلی بیشتر ناراحتم کرد که هیچ حرفی نزد!!!!!!!!!

مامان رها
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 16:35
  مامانى روانشناس من به دخترم اطمينان دارم كه بى دليل همچين كارى نميكنه
اگر كرد اول ميرم پيش اون بچه اى كه آسيب ديده و ازش عذر خواهى ميكنم و بلندش ميكنم بعدم به دخترم ميگم كه واقعا كار خيلى زشتى كرد و بايد عذر خواهى كنه بعدم دخترمو ميبرمش پيش مامان بچه و ميگم حالا جلوى مامانشم عذر خواهى كنه خودمم همين كارو ميكنم بعد به دخترم توضيح ميدم كارش اصلا درست نبوده

مامان روانشناس
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 16:31 | حذف | ویرایش
  دوستان یه سوال البته با اجازه مریم جون
اگه بچه ی شما توی پارک بچه ای رو هل داد یا به زمین زدش اون موقع رفتار شما چیه؟
اگه مقصر کودک شما باشه چی ؟

ساناز
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 16:15
  مامان کیان جون پسرمنم کوچیکه و تجربه ای در این مورد ندارم البته با همین کوچیکی اش که بنظرم اقتضای سنشه یکم قلدری میکنه منم جلوشو نمیگیرم چون جامعه الان بچه های ضعیف رو قبول نمیکنه و متاسفانه من توی فامیل دیدم که به بچه اش یاد میده که بزنه و دعوا کنه وقتی اینجوریه چجوری میشه به پسرم بگم وقتی زد تو رو ..تو کاری نکن ...

نسرین
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:55
  به نظر منم بعضیها بچه هاشون رو عمدا این مدلی تربیت میکنن که بقیه رو بزنن اینه که حتما باید به مادر همچین بچه هایی تذکر داد.
چند مدت پیش تو پارک یه پسر بچه یه دفعه موهای پسرمو کشید و زد تو سرش . پدر بزرگش کلی عذر خواهی کرد ....ولی من اگر در چنین مواردی عکس العمل نشون بدم همسرم فوری در مقابلم جبهه میگیره. میگه بچن نباید چیزی بهشون بگیم! یه بارم سوار سرسره شده بود یه پسر از بالا هولش داده بود پایین حسابی ترسیده بود من که ندیده بودم ولی شوهرم هم که اونجا بود هیچ عکس العملی نشون نداده بود.

مامان رها
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:28
  مريم جون اينايى كه بلد نيستن بچه تربيت كنن ، لياقت ندارن با مهربون باهاشون برخورد كرد
آره مامان الينا جونم راست ميگى

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:20
  راستش من اصلا نمیتونم با کسی درگیر بشم و با عصبانیت برخورد کنم.... اما اگر اون خانم و میدیدین ببخشید اما عین گ ا و فقط نگاه میکرد بچه اش هم با کیان میاد ژیمناستیک البته بار دوم اش بود که میومد کلاس خوب من و بقیه مامانها هم تا بچه هامون بیان با هم اشنا میشیم هر چند من اصلا با اون خانم حرف نزده بودم اما فردا دوباره کیان کلاس داره و باز میخواد بره همون پارک شلوغ....... مامان الینا شما درست میگین باید پارک ها رو دست چین کرد اما آخه تا کی میتونیم این کار و بکنیم؟؟؟؟؟

مامان الینا
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:10
  مامان رها من و شما در این مورد کاملا هم فکریم!!!!!!!!!!به نظرم وقتی بعضی ها عرضه ادب کردن بچه شون رو ندارن ما باید این زحمت رو تقبل کنیم!!!

مامان رها
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:07
  كار خوبى كردى كه رفتى پيش مامانش
چه معنا داره به خاطر اين كه بعضيا بچه هاشونو درست ادب نميكنن بچه هاى ما آسيب ببينن ؟؟
شرم آوره من به دخترم ياد دادم كه اگر خدايى نكرده با همچين اتفاقى رو به رو بشه بتونه از خودش دفاع كنه بهش گفتم اگه كسى بهت زد دستش بكش و اول بهش بگو كار درستى نيست بعدم براى اينكه بترسه بهش بگو به بابات ميگمااا من اگه با همچين بچه اى رو به رو بشم كه داره بچمو ميزنه يكى ميزنم تو گوشش كه نفهمه از كجا خورده بعدشم ميبرمش پيش مامانش ميگم آخه خانم محترم اين چه جور بچه ادب كردنيه كه بچه هاى ديگه رو ميزنه واقعا عصبانى كنندس خيلى .....

مامان الینا
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 15:01
  سوال خیلی خوبی بود منم تجربه اش رو داشتم و در اون لخظه نه تنها بچه متخاصم رو کهبه هیچ دلیلی الینا رو زده بود یه دعوای حسابی کردم بلکه به مامانش گفتم بهجای اینکه یه گوشه بشینی وقتی بچه ات میاری پارک مواظب باش که با وحشی گری هاش به بقیه اسیب نزنه !!!!!!!!!!!البته من وقتی عصبانی مشم واقعا ترسناک میشم مامانه هم بنده خدا هی عذرخواهی میکرد عزیزم باید پارک ها رو دستچین کنی اونایی که به نظرت خلوت تر هستن یا بچه های ارومتری دارن باید انتخاب کنی منم دقیقا به همین دلیل این روزا الینا رو کمتر پارک می برم با تموم شدن مدارس واقعا پارک ها شلوغ شده و پر شده از بچه های مدرسه ای بی ادب و پررو فکر کنم اگر از این شهربازی های سقف پوشیده ببرینش بهتر باشه حداقل اونجا یه نفر هست نظارت کنه از مهم تر باید به بچه هامون یاد بدیم بتونن از خودشون دفاع کنن من خاله ام به نوه هاش همین مشکل رو داشت کلاس کارات هثبت نامشون کرد هم بچهها اعتمادبه نفس بالاتری پیدا کردن هم دیگه کتک نمیخورن!

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 14:33
  الهی عزیـــــــــــزم

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 14:23
  الان دارم باهاش صحبت میکنم میگم اگر کسی خواست بزنه دستش و محکم بگیر بگو این کار و نکنه.... میگه اگه یه بار زد دستش و بگیرم میگم نه همون اول.... میگه آخه اونا خیلی سریع میزننبعد هم میگه اونا عقل شون نمیرسه من باید بهشون یاد بدم؟؟؟؟

مامانِ یسنا
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 14:10
  منم به خاطر همین چیزا هیچ وقت یسنا رو تنهایی پارک نبردم و نمیبرم. حتما باید پدرش هم باشه.

مامانِ یسنا
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 14:07
  عجب بچه بی ادبی. از مادرش معلومه بویی از ادب نبرده.
من که اصلا تحمل کتک خوردن بچمو ندارم. یسنا هم بزن بهادر نیست. و اگه همچین صحنه ای ببینم که یکی با قلدری بچمو بزنه خودم میزنم زیر گوش او بچه.
منم میگم درستش اینه که به کیان جون یاد بدین اول قاطعانه به طرف مقابلش گوشزد کنه کارش درست نیست و اگه دوباره تکرار شد از خودش دفاع کنه و طرفو لتو پارش کنه.

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:53
  آخه بعضی ها چاره ای برای آدم نمیزارن........ به خدا همیشه پارک بردن کیان برام یه کار پر استرس بوده به خاطر همینم از زیرش در میرفتموقتی میبرم اش و برمیگردم انقدر خسته میشم که نگو.... اما خوب تا کی از جاهای شلوغ فرار کنیم یا بچه هامون و تو خونه نگه داریم کاری که من تا 7-8 ماهه پیش میکردم!!!!!!!گاهی 4-5 روز کیان از خونه بیرون نمیرفت پارک که به خاطر کار پدرش چند ماه یکبار...... حالا تازگی ها من خودم میبرم اش اما انقدر چیزای جور واجور میبینم که کم میارم

مامان سهند و سپهر
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:39
  مریم جون پارک شلوغ که اصلا حرفشو نزن. یکی دو بار بردم ولی واقعا وجود بچه ها با رفتارهای عجیب آدمو تا مرز سکته میبره!
یکی از اقواممون که آقای میانسالی بود سر همین قضیه سکته مغزی کرد و از بین رفت... همیشه به خودم میگم حواسم باشه بچه ها رو مواقع شلوغ به پارک نبرم. و یه پارک خلوت تر پیدا می کنم و میبرم معمولا.
کتک خوردن بچه ها برای ما مادرها خیلی صحنه سختیه.
فقط میدونم نباید خشونت رو به بچه هامون آموزش بدیم و اینکه بگیم شما هم بزنش ...
بهترین راهکار اینه که به کیان نازنین یاد بدین که دستهای بچه رو محکم بگیره و بگه زدن درست نیست
بهرحال توی جامعه از این برخورد ها ناگزیریم... هر چقدر الان هم پیشگیری کنیم بچه ها وارد محیط مدرسه میشن و باز هم با اشخاص گوناگونی روبرو میشن و باید بتونن از خودشون قاطعانه دفاع کنن بدون اینکه کسی رو بزنن .

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:27
  مریم جونم سوالو نبند تا بقیه مامانا هم تجربشونو بگن برای منم مهمه بزرگتر شد چی باید در این مورد بهش بگم؟؟؟

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:22
  به هر حال تجربه های عینی خیلی بیشتر کمک مون میکنه تا کتاب و مقاله.... هر چند من اونا رو هم میخونم اما تجربه های شخصی کارآمدترن

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:21
  راستش کیان همیشه با پدرش میرفت پارک یا دوتایی من هیچوقت تنها نمیبردم اش اما از وقتی میره ژیمناستیک دقیقا روبروی باشگاه شون یه پارکه و کیان هم برای این که با دوستای باشگاه اش باشه اونجا رو دوست داره وگرنه دقیقا نزدیک خونه مون دو تا پارک هست که چون تو محله نسیتا خلوت تره اما کیان اونجا رو بیشتر دوست داره اونجا هم چون فرهنگ سراست و یه باغ خیلی بزرگ و سرسبزه خیلی شلوغ میشه........... البته از اون روز تصمیم گرفتم با هر ترفندی شده از اونجا بیارمش و نزارم اونجا بازی کنه و ببرمش یه جای خلوت تر..........
الان مسئله من اینه که رفتار درست و زودتر بفهمم ........ انقدرم دوستان اومدم راهنمایی کردن کلا شرمنده ام کردن

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 13:00
 
مریم جونم من چند روزه یه تجربه جدید پیدا کردم
عصرها پارکا خیلی شلوغه و بچه های تنها هم زیاد میان که دیگه اصلا نمیشه کنترلشون کرد........ من الان چند روزه آیدینو بعد اذان که هوا تاریک و خنک شده میبرک یه پارک خاص ......... برعکس همیشه که عصر میبردمش تو چند تا پارک مختلف
حالا تو این پارک چندتا مامان مشخص هستن که بچه هامونم با هم دوست شدن و راحت با هم کنار میان و بازی میکنن و ما مامانا هم میتونیم رو نیمکت داخل زمین بازی با هم صحبت کنیم و آیدین خیلی مستقل تر شده و دائم نمیگه بیا و دستمو بگیر و جالبه تسلطش هم بیشتر شده ...... این ساعت پارک خلوته و بچه ها چون تعدادشون زیاد نیست باهم کنار میان....... اگه میتونی امتحان کن

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:49
  عزیزم عیبی نداره لوبیا پلو همه جوره خوشمزه است!!!!!!!!

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:44
  ولی واقعا ناراحت شدم و الان یادم رفت برنجم رو گازه و به جای لوبیا پلو شفته پلو داریم!!!

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:43
  من دائم تو پارک دنبال آیدین که علاقه داره همه بچه هارو محکم بغل کنه دارم از ماماناشون عذرخواهی میکنم و گوشزد به آیدین که نی نی هارو بغل نمیکنیم دردشون میاد ، اونوقت واقعا مامان این بچه چه آدمیه که عذرخواهی و دلجویی از بچه و تذکر به بچشو نمیتونه بفهمه؟؟؟
البته اگه غیر از این بود که تربیت بچش این نمیشد!!!

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:27
  وای من با این رفتارایی که دیدم یک ثانیه نمیشینم مدام مواظبم اما این بار.... تازه همسرم از منم بدتره اونکه بچه از سرسره میره بالا پشتش می ایسته..... من دوست دارم کیان مستقل باشه اونم اصلا وابسته نیست اما با ابن چیزایی که میبینم باید دنبال بچه هامون باشیم........ مامان بچه رو بگو که یه بارم نگفت ببخشید ........

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:18
  مریم جونم خیلی خیلی ناراحت شدم
چه بچه بی ادبی و ببین چطور بزرگ شده که با این سن انقدر وحشیه و چنگ میزنه و مو میکشه!!!
الهی بمیرم برای کیان جونم منم جات بودم از تصور اون لحظه داغون میشدم
و چه مامان بی ادب تر و بی فرهنگی آدم واقعا متاسف میشه و دلش میخواد میتونست یدونه محکم بخوابونه تو گوش هردوشون
تو اصلا سهل انگاری نکردی عزیزم و منم الان چند روزه دیگه تو سرسره دنبال آیدین نمیرم و ترجیح میدم از دور روی نیمکت تماشاش کنم سن کیان که جای خود داره
مریم جون تو یه مطلب روانشناسی خوندم باید به بچه ها گفت هر کس خواست تورو بزنه باید محکم دستشو بگیری و خیلی بلند و قاطع بگی زدن کار بدیه ولی این بچه وحشی که تو تعریف میکنی اصلا این چیزا حالیش نیست و به نظرم به کیان جون بگو اول باید به هر بچه ای هشدار بده و اگه گوش نکرد و ادامه داد اونم میتونه از خودش دفاع کنه
اصلا اعصابم الان داغون شد......

مامان و باباي امير
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 12:05
  سلام واقعا بزرگ كردن هربجه اي يه تجربه جداكانه اس پسر من هم زياد اهل دعوا نيس يعني اصلا نيس ولي هميشه بهش ميگم كه از حق خودت دفاع كن نزار كسي بهت زور بگه ولي يه جورايي خاصه انگار بعضي كارها با اموزش نميشه ذات بجه ها عوض نميشه پسرمن خيلي خوش قلبه حتي كسي كه اونو مسخره ميكنه يا كتك ميزنه خيلي زود فراموش ميكنه وباهاش بازي ميكنه يكي از همسايه هاي ما كه من خيلي باهاش صميمي هستم وپسر منو خيلي دوس داره پسرش از پسر من بزرگتره وهميشه حسودي پسر منو ميكنه وقتي تو خلوت پيدا ميكنه ميزنه من به احترام مامانش نميتونم باهاش برخورد جدي بكنم ولي بهش احترامانه گوشزد ميكنم هميشه كه با پسرم كاري نداشته باشه ولي امير رو نميتونم قانع كنم كه پيش اون نره واقعا كار سختيه بايد همش چشمم روش باشه كه بلايي سرش نياره بنظرم فقط بايد حواسمون شش دانگ پيش بجه امون باشه تا بالا خره ادم بشن

مریم(مامان کیان)
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 11:41
  من تو این چند سال مدام به کیان یاد دام شورع کننده دعوا نباشه و کسی و نزنه واقعا هم هیچوقت این کار و نکرده تو کشمکش های عادی هم بیشتر جداشون میکنم تا کار به جاهای باریک نکشه اما این بار کیان دور از چشم من از یه بچه هم کتک خورده بود هم انقدر موهای بچه ام و کشیده بود که رو لباسش پر از مو بود و من متاسفانه اونجا نبودم ........ وقتی رسیدم که بچه ام فقط گریه میکرد (کیان اصلا اهل گریه زاری نیست و وقتی گریه میکنه یعنی خیلی بهش فشار اومده)نگید من مادر سهل انگاری ام که بچه ام و ندیدم چون بالای سرسره بودن از اینایی که حفاظای بلند داره منم منتظر بودم از سرسره بیاد پایین......... به هر حال اون بچه رو دعوا کردم و بردمش پیش مامان اش و اونجا هم بهش تذکر دادم و گفتم اگر این بار بیاد سمت پسرم منم باهاش همنجوری برخورد میکنم اما اون مادر فقط نگاه میکرد حتی یه ببخشید هم نگفت حتی سعی نکرد کیان و آروم کنه در حالیکه جای انگشتای بچه اش روی دست کیان بود......... خلاصه که خیلی ناراحت شدم حتی کیان هم دیگه نمیخواست اونجا بمونه......... حالا بهش گفتم هر کسی زدت تو هم بزنش دیشب با خواهرزاده خودم بازی میکرد تا دستش خورد به کیان کیان زدش و گفت مامانم گفته هر کی زدت تو هم بزنش........... واقعا نمیدونم رفتار درست چیه؟؟؟؟

مامان مریم
ارسال پاسخ : 1393/3/24 - 11:32
  مریم جونم سلام
راستش آیدین من هنوز کوچولوه و سن کبان جونم حتما برخورد دیگه ای میطلبه ولی من شنیدم نباید تو دعوای بچه ها دخالت کرد و باید بزاریم خودشون با هم کنار بیان
البته گاهی نمیشه دخالت نکرد مثل بچه های بزرگتر که گاهی واقعا زورگو و بی ادبانه با بقیه برخورد میکنن و بچه های مودب و آروم که این برخوردو تجربه نکردن نمیدونن باید چه عکس العملی نشون بدن
من تو این سن آیدین تا اونجا که به هم صدمه نزنن اصلا جلو نمیرم چون بارها با دخالت بیجا کارو خرابتر کردم و اگه چند دقیقه کشمکش رو تحمل کنم با تعجب میبینم با هم کنار اومدن و خیلی دوستانه دارن بازی میکنن!!!
ولی اینکه کتک بخوره و گریه کنه برام پیش نیومده و حتما تحمل نمیکنم و دخالت میکنم
پسندها (3)

نظرات (3)

مامان محمد مهدي
25 خرداد 93 9:59
سلام پسر من 2 سال و 4 ماهشه،خيلي مهربونه و اصلا عادت نداره بچه ها رو بزنه و وقتي بچه اي اذيتش مي كنه نمي تونه از خودش دفاع كنه و يا حتي نمي تونه صداش رو بالا ببره كه ما متوجه بشيم و به همين خاطر من وقتي بيرون مي برمش بايد كاملا مراقبش باشم. اون موقعي كه بچه اي قصد زدن و يا اذيت كردنش رو داره كاملا ترس تو چهرش مشهوده و اين باعث نگراني من شده نميدونم بايد چه طور برخورد كنم با اين مسئله!
زهره یوسفی روانشناس كودك
پاسخ
روی اعتماد به نفس اش باید خیلی بیشتر کار کنی و اینکه چطور باید احساس خودش رو بیان کنه برای دفاع حتی اگه نخواد کسی رو اذیت کنه این کار رو میتونید با قصه درمانی هم امتحان کنید .
پارسه گرد
26 خرداد 93 9:56
مدیر محترم با سلام. با توجه به اینکه مطالبی مفیدی در وبلاگ خود درج نموده اید ، خوشحال خواهیم شد تخصصی ترین وب سایت حوزه خانه و خانواده را مشاهده نموده و ضمن بهره مندی از مطالب ، به ما افتخار داده و لینک وب سایت پارسه گرد را در پیوندهای خود نیز درج نمائید . www.parsegard.com
فاطمه مامان گلها
29 خرداد 93 18:37
سلام نظر خصوصی گذاشتم لطف میکنید نگاه کنید؟ ممنون