پرورش هوش و روانشناسي كودكپرورش هوش و روانشناسي كودك، تا این لحظه: 11 سال و 4 ماه و 18 روز سن داره

سایت تخصصی پرورش هوش و روانشناسی کودک نوانديشان اهواز

انتظار و توقع پدران و مادران

1392/6/29 16:23
13,403 بازدید
اشتراک گذاری

هر پدر و مادری که بگویند ما زحمت یا درد سر زیادی برای بزرگ کردن بچه هامون کشیدیم نشون میدهند که دانایی یا امکانات یا مهربانی لازم رو نداشتند و اتفاقا به میزانی که زحمت زیادتری کشیدند به بچه هاشون بیشتر آسیب زدند...


هر پدر و مادری که بگویند ما زحمت یا درد سر زیادی برای بزرگ کردن بچه هامون کشیدیم نشون میدهند که دانایی یا امکانات یا مهربانی لازم رو نداشتند و اتفاقا به میزانی که زحمت زیادتری کشیدند به بچه هاشون بیشتر آسیب زدند...بدونید پدر و مادر هیچ حق و انتظار و توقعی از فرزندانشون نمیتونند داشته باشند چون بزرگ کردن کودک انسانی برای پدر و مادر آگاه و مهربان یکی از شیرین ترین و لذت آور ترین و خوشحال کننده ترین و خوشبخت کننده ترین کارهای دنیاست و برای همین هست که فقط پدر و مادر در قبال بچه ها مسوولند و بچه ها هیچ مسوولیتی در قبال پدر و مادر ندارند....اینکه اگر بچه من به راهی که من دوست دارم بره و مهربان و کمک کننده و یاریگر باشه منو خوشحالم میکنه و اگه نره خیلی خیلی نارحت میشم درسته ولی این تمایل من حقی و یا انتظاری از فرزندم رو برای من ایجاد نمیکنه...من به عنوان پدر یا مادر کارمو میکنم و کوششمو در بزرگ کردن بچه هام میکنم و نتیجه هرچه شد را میپذیرم.

 

 

 

پاسخ دوستان

مامان
ارسال پاسخ : 1392/6/28 - 23:58 | انتخاب بهترین پاسخ
  به نظر من هيچ پدر و مادري حق نداره بواسطه زحمتي كه براي بزرگ كردن بچه هاش كشيده از اونها انتظارات زياده از حد داشته باشه و سر بچه هاش منت بزاره و هميشه زحماتي رو كه كشيده بازگو كنه چون وظيفه اش بوده . پدر و مادر وظيفشونه تا بچه اي رو كه بدنيا آوردن ازش مراقبت كنند و وسيله آرامش و آسايشش رو فراهم كنند و اين از حقوق بچه هاست از طرفي بچه ها هم وظيفه دارند تابه پدر و مادرشون احترام بگذارنداحترام از حقوق والدين هست اگرچه بچه ها تا خودشون پدر و مادر نشن نمي تونن زحماتي كه يك پدر و مادر ميكشه رو درك كنن و نمي تونن بفهمن كه پدر و مادر از جان براي بچه هاشون مايه ميزارن

مامان ٣تا دخملى
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 16:08 | انتخاب بهترین پاسخ
  منم يه بنده خدايى رو ميشناسم كه ميگن اين بچمو دوست دارم چون مهربونتره خب من تا اونجايي كه از بچه هاشون ميدونم همشون درگير يا مريضن
من اصلاً اينجورى نيستم و دوست هم ندارم باشم

مامان شادی
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 14:43 | انتخاب بهترین پاسخ
  راستشو بخواهید تو نزدیکان من یه نفر هست که حتی بین بچه هاش فرق میذاره و میگه آخه این فلان کار مادی رو برام کرده به نظر من اصلا درست نیست اصلا اصلا و بیشتر مادران بدون توقع هستند

مامان فهیمه
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 13:18 | انتخاب بهترین پاسخ
  من قبلا خیلی به این مسله فکر کردم چون در نزدیکیم کسی هست که خیلی از بچه هاش متوقعه و همیشه از شیری که بهشون داده تا امروز رو بهشون یاداوری میکنه و بعضی وقتا خودشو با بقیه مقایسه میکنه و میخواد بگه که از دیگران بیشتر واسه بچه هاش انرژی گذاشته...
خیلی ناراحتم میکنه و احساس میکنم با هر بار گفتن اجر خودشو ضایع میکنه,این رفتار از یه مادر به نظرم بعید میومد چراکه هرگز همچین رفتاری از مادر خودم ندیده بودم,تمام فداکاریایی که ایشون میگه و باهاش احساس خاص بودن میکنه رو تو مادر خودم دیده بودم وهرگز گله ای ازش نشنیده بودم
فداکاری و از خودگذشتگی چیزیه که با مادر شدن توی خون آدم میاد و دیگه مادر همه چیزو واسه بچش میخواد و هر از خودگذشتگی هم که میکنه خودش میخواد و دلیلی نداره بخواد سر بچه منت بزاره
ما بچه هارو به دنیا میاریم و وظیفمونه هرکاری از دستمون برمیاد واسشون انجام بدیم و نباید توقع داشته باشیم جبران کنن
من به نوبه ی خودم واسه مامان بابام بچه ی خوب و کم دردسری بودم ولی هرگز تا مادر نشدم نفهمیدم اونا واسم چکار کردن و چقد از خودگذشتگی کردن و لحظه لحظه ی بارداریم و ویار وحشتناکی که داشتم و زایمان خیلی دردناکی که داشتم مامانم جلوی چشمم بودو بعد از اونم با 4 ماه شب بیداری و بقیه ی دردسرای بچه,تازه فهمیدم چه زجری با تک تک ما کشیده...
وقتی باردار بودم همش به این فکر کردم که با ازدواجم و دور شدن از خانواده چه دردی رو بهشون تحمیل کردم,تازه فهمیدم مامانم چرا از جاده و دوری متنفر بود با این حال دارم خودمو واسه روزایی آماده میکنم که دخترم بخواد یه راه دور رو انتخاب کنه و بره پی زندگیش و ازش نخوام کنار من بمونه و محدودش نکنم

نی نی دانلود(مامان علیرضا)
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 12:34 | انتخاب بهترین پاسخ
  به نظر من یک انسان کامل نباید از کسی انتظار داشته باشد کسی کاری برایش انجام دهد. اگر خود ما شخصی باشیم که برای دیگران کاری انجام دهیم ناخواسته دیگران هم اگر برایمان مشکلی پیش بیاید همراهیمان می کنند.
در مورد پدر و مادرو بچه هم همینطور است. مسلما خود ما زحمات و سختی هایی که پدر و مادرهایمان برایمان کشیدند را به یاد می آوریم . خود من سعی کردم اگر مادی نشده معنوی جبران نمایم و همیشه در اطراف آنها باشم از زحماتشان قدر دانی نمایم. و ار همراه بودنشان در زندگیم قدر دان باشم اما هیچ وقت انتظار ندارم بچه من هم مثل خودم باشد . این موضوع بستگی به خود بچه ام دارد که در آینده برایم کاری بکند یا نه . و اگر نکند هیچوقت ناراحت نمی شوم در کل سعی کردم در زندگی از هیچ کس انتظاری نداشته باشم و دوست دارم در موردفرزندم نیز من هر کاری از دستم بر می آید برایش انجام دهم

مامان الینا
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 11:16 | انتخاب بهترین پاسخ
  عزیزم به نظر من من انسان اگاه و فهیمی وقتی که پدر و مادر میشه تازه می فهمه که اونا چه زحمتی کشیدین و چه فداکاری هایی کردن ...برای همین سعی می کنه با تمام وجوش وقتی بهشون نیاز دارن کمی از محبت هاشون رو جبران کنه ولی آیا واقعا پدر و مادر هم همچین انتظاری دارن؟؟؟؟به نظر من خیر به قول مامان مامان سهند و سپهر جان خیر...
اما مساله ای که اینجا وجود دارد مربوط به اقشار کم در امد اجتماع است من به دلیل کارهای پژوهش با این دست افراد زیاد سرو کار داشتم اونا به بچه به چشم کمک خرجی برای اینده نگا می کنند و طرز فکرشون هم اینه که تا الان ما خرج بچه رو دادیم از این به بعد اونا باید خرج ما رو بدن و متاسفانه اینقدر این روند رو ادامه میدن که خیلی از زندگی ها به همین دلیل از هم می پاشه!

مامان سهند و سپهر
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 9:08 | انتخاب بهترین پاسخ
  پدر و مادر عشق بدون قيد و شرط و بي نهايت خودشون رو نثار فرزندي مي كنند كه ثمره وجودشون هست و در قبال اين عشق هيچ چشمداشتي ندارند.
اين عشق بدون قيد و شرط باعث ميشه كه پدر و مادر در هر شرايطي و همه جوره امكانات رفاهي براي فرزندي كه به اين دنيا آوردند فراهم مي كنند تا به بهترين نحو پرورش بيابد.
در اين بين با رفتار و احساسات خودشون به صورت غير مستقيم خيلي كارها رو به فرزندشون آموزش ميدن .
از آنجا كه نتيجه عملكرد درست غالبا مثبت مي باشد مي توانند اميدوار باشند كه فرزند با تربيت و با فرهنگي رو به جامعه تحويل مي دهند. پس بهتر است به جاي خودخواهي و به فكر خود بودن به دنبال يافتن روشهاي صحيح تربيت فرزند باشيم تا اين آينده سازان كشورمون رو به بهترين نحو پرورش دهيم.
من به شخصه عاشق پدر و مادرم هستم و اگرچه هميشه براشون دعا مي كنم كه خداوند بهشون عمر با عزت بده و هيچوقت نيازمند دست كسي نشن. ولي اگر روزي به من احتياج داشته باشند از هيچ تلاشي برايشان فروگذار نخواهم كرد.
هرچند كه آنها انتظار و توقعي از من نداشته باشند . من اين را در خانواده ام آموخته ام. احترام و رسيدگي پدر و مادر من به پدر و مادر خودشون به نحو احسن رو من با چشمانم ديدم. خب در كنار ديگر آموزه هاي تربيتي من نيز اين رو با رفتارم به فرزندانم مي آموزم.حال نتيجه هر چه باشد مهم اين است كه تلاشم را براي پرورش فرزنداني با وجدان و فهيم كرده ام كه در نتيجه چه براي من چه براي ديگران انسانهاي مفيدي باشند.

√بهار مامانه برسام
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 7:52 | انتخاب بهترین پاسخ
  کودکی رو که ما به این زندگی دعوت میکنیم قطعا در قبالش موظف به انجام کارهایی هستیم
تربیت،خوراک و پوشاک و تفریح و تحصیل و .... هر کاری که یک مادر و پدر در توان یا بیشتر از توانش هم باشه موظفه برای فرزندش انجام بده و بهترین ها رو به فرزندش بده و در ضمن باید بی توقع باشه وگرنه دیگه حکم گرو کشی و تجارت رو پیدا میکنه
البته درسته من وقتی بهترین ها رو برای فرزندم از هر نظر تهیه کنم و انجام بدم دلم میخواد فرزندم بتونه به بالاترین درجات برسه و قدر بهترین هاش رو بدونه ولی برای خودش نه برای من البته اگر هم غیر این بشه من حقی ندارم که به فرزندم بگم چون من برات فلان کار رو کردم تو باید چنین باشی و چرا حالا نیستی چون این حرف نه تنها جنبه ی مثبتی نداره بلکه باعث میشه فرزندم اعتماد به نفسش رو هم از دست بده و خدایی نکرده نتیجه ی صد در صد معکوس داره
یک مادر و پدر باید عاشقانه و خالصانه برای کودکشون وقت بزارن و کار انجام بدن یک عاشق بی توقع و برای دل خودش میکنه هر کاری که میکنه نه برای بده بستون و گرو کشی
مگه فرزند من خود خواسته پا به این دنیا گذاشته؟؟؟؟ پس وظیفه ی یک مادر و پدر در قبال کودکش چی میشه؟؟؟؟
به نظر من پدر و مادر هر کاری واسه ی فرزندشون بکنن وظیفه ی اونا به حساب میاد چون در قبال کودکشون مسئول هستن ولی یه بچه اگه کاری برای پدر و مادرش بکنه نشون قدرشناس بودن اون بچه هست و نمیشه گفت چون من فلان کار رو برای پسرم کردم اونم باید برای من چنین و چنان کنه
من با تمام وجود به پسرم عشق می ورزم و هر کاری در توانمه براش بی برو برگرد انجام میدم حتی اگه زمانی برسه که چیزی هم در توانم نباشه باز با تمام وجود تلاش میکنم که بتونم اون کار رو برای پسرم انجام بدم و تک تک اینا به خاطر دل خودمه و هیچ منتی نه سر پسرم دارم نه میتونم داشته باشم
به نظر من این بر میگرده به تربیتی که یک مادر و پدر در خانواده ی خودشون دیدن
مادر من واقعا عاشقانه برای من و برادرم عمرش رو گذاشته و هر کاری تونسته از ما دریغ نکرده و حتی اون کارایی هم که در توانش نبوده با دل و جون خودش رو به آب و آتیش زده که برامون انجام بده و همه ی این کارا رو با چنان عشقی برامون انجام میده که واقعا دیدنیه هنوزم مادرم با اینکه من خودم یه بچه دارم همون رفتار همیشگی رو با من داره و تازه با پسرمم همونطوره و در قبال کارایی که میکنه کوچکترین توقعی از من و برادرم نداره و قطعنا الانم که برای پسرم باز داره همون کارا رو میکنه بازم بی توقعه و من چون از اول زیر دست چنین مادری تربیت شدم یاد گرفتم بی توقع و خالصانه عشق بورزم و منتظر تلافی و قدرشناسی نباشم اینو مادرم وظیفه ی خودش میدونه و ناخودآگاه این خصوصیت به ما هم منتقل شده ولی من کسایی رو دیدم که همه کاراشون برای فرزندشون میشه ابزار دستشون و قطعا فرزند اونا با فرزنداشون هم رفتاری رو میکنن که از والدین خودشون دیدن
امیدوارم هیچ پدر و مادری جز عشق ورزیدن و بی توقع بودن نخواد باشه که واقعا نه انصافه و نه درسته.....

مامان سمانه
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 3:36 | انتخاب بهترین پاسخ
  سلام.من الان خودم رو موظف میدونم که جبران زحمات پدر ومادرم رو بکنم هر چند هنوز هم زحمت من رو کول اوناست وظیفم هست تو پیری دست پدر ومادرم رو بگیرم همینطور که اونا برای پدر ومادرشون سنگ تموم گذاشتن ..ولی خودم اصلا و هیچ وقت از پسرم انتظار ندارم که در آینده برام کاری کنه یا به اصطلاح عصای دستم باشه .من هر کاری میکنم وظیفه مادریم رو انجام میدم وهمیشه از خدا میخوام بهم توان بده پسرم رو طوری تربیت کنم که در آینده احترامم رو نگه داره فقط ازش همینو میخوام .

مامان آرنیکا
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 1:49 | انتخاب بهترین پاسخ
  be nazare man ma har kari vase bachamoon mikonim tanha va tanha vazifast pas nabayad entezar dashte bashim.

سپیده
ارسال پاسخ : 1392/6/27 - 1:44 | انتخاب بهترین پاسخ
  سلام. به نظر من درست نیست. شاید یه روزی بچه هامون خودشون به این نتیجه برسند که والدینشوا چقدر براشون زحمت کشیدند. خود من قدر پدر و مادرم رو ندونستم تا وقتی بچه دار شدم و حالا می فهمم بابام و مامانم چقدر برامون زحمت کشیدند. با وجود اینکه هر دو شاغل بودند و من و برادرام اختلاف سنی کمی داریم و اون موقع قدرشون رو نمی دونستم و حالا که بچه دار شدم خاطرات کودکی و زحمت اونا یادم می یاد.
پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (2)

محیا مامان دینا
24 شهریور 92 8:45
ممنونم که جواب من و دادین.وبتون عالیه
رضا باباي بهار
1 خرداد 93 10:00
سلام/ يه نكته جالبي كه در نظرات دوستان ميبينم اينه كه دوستان چشم و گوش بسته سخنان مطرح شده توسط روانشناسان رو مي پذيرند و هيچ نگاه انتقادي به اون ندارند. ما موجوداتي اجتماعي و با حس و شعور هستيم،مگه ميشه قدردان زحمات والدينمون نباشيم. همه توقعات وانتارات اونها حقه. اگر هم ناحق باشه بايد شرايط روحي،رواني و سن و سال اونها رو رعايت كرد. هرچند كه سخنان اي متخصصين خوب و راهگشاست ولي همه شما داراي شعور و عقل هستيد. پس خواهشن فكر كنيد و در برابر هيچكس و هيچ نظريه اي منفعل نباشيد.