اصل پرهيز از مقايسه كردن

هرگز توانايي ها و ناتواني هاي كودكي را با كودك ديگر مقايسه نكنيد ، زيرا كه مجموعه عواملي كه موجب شكل گيري رفتار يك كودك مي شود با كودك ديگر متفاوت است...

شايسته است تأكيد شود كه منظور از مجموعه عوامل ، آن هايي هستند كه از بدو انعقاد نطفه تا زمان حيات كودك در فرآيند رشد و تحول او در ابعاد گوناگون دخالت داشته يا دارند. اين اصل از اهميت خاصي برخوردار است و همواره به مادران و پدران توصيه مي شود كه حتي كودك را با خواهر يا برادر ، پسر خاله ، پسر عمه ، دختر خاله ، دختر عمه يا دوستانش مقايسه نكنيد. كودك از غرور خاصي برخوردار است و نزد همسالان و كودكان ديگر از آبرو و احترام ويژه اي برخوردار است ، لذا وقتي شما كودكي را با كودك ديگر مقايسه مي كنيد ( به طور معمول مقايسه بر اساس ناتواني ها صورت مي گيرد ) در واقع غرور او را مي شكنيد ، به او بي احترامي مي كنيد ، توانايي هاي او را ناديده مي گيرد و ناتوانايي هاي او را به منظور تحقير و سرزنش او مطرح مي كنيد و به رخ او مي كشيد. به طور مشخص گاهي اوقات والدين زمان خودشان را با زمان فرزندشان مقايسه مي كنند و اظهار مي دارند :وقتي من بچه بودم ، هرگز اين كار را نمي كردم!يا زماني كه من در سن شما بودم،هميشه اين طور عمل مي كردم بديهي است ما اجازه نداريم خود و زمان خود را با فرزند و زمان او مقايسه كنيم. به ديگر سخن ، مقايسه كردن كودك يعني ناديده گرفتن اصل تفاوتهاي فردي، يعني خجالت دادن كودك و تحقير كردن او. بنابراين توصيه مي شود در صورت لزوم كودك را با خودش مقايسه كنيد. اين مقايسه بايد بر اساس توانايي هاي كودك در فضايي صميمي و محرمانه صورت گيرد و بدانيد علي رغم وجود شباهتها ميان كودكان ، هيچ كودكي به طور مطلق شبيه كودك ديگر نيست. اصولاچرا كودكي را با كودك ديگر مقايسه مي كنيد ؟‌ هدف شما چيست ؟ مي خواهيد به چه نتيجه اي برسيد؟ بنابراين : هرگز كودك را با كودك ديگر مقايسه نكنيد بلكه با خودش و وضعيت قبلي و كنوني او مقايسه كنيد.