مامان روانشناس |
ارسال پاسخ : 1393/4/10 - 9:27 | حذف | ویرایش | انتخاب بهترین پاسخ |
|
راه حل:
نگذارید از خجالت شما سوء استفاده کند.
با يک گفت وگوي دوستانه و سرشار از ابراز محبت به طور دقيق آسيبهاي اين رفتارش را به او گوشزد کنيد.
شرايطي که منجر به اين رفتار ميشود را بررسي کنيد.
اگر کودک خشمگین میشود، به او بگویید به جای کتک زدن شروع به کف زدن کند.
بچهها رفتارهای مثبت و منفی را تست میکنند. |
|
|
مامان روانشناس |
ارسال پاسخ : 1393/4/10 - 9:25 | حذف | ویرایش | انتخاب بهترین پاسخ |
|
آنها در این سن شروع به پیدا کردن رفتارهای درست و غلط میکنند. به همین دلیل باید حواستان باشد که از روش تربیت سهلگیرانه استفاده نکنید و بدانید در هر رفتار پرخاشگرانه کودک، چطور باید واکنش نشان دهید. |
|
|
مامان روانشناس |
ارسال پاسخ : 1393/4/10 - 9:24 | حذف | ویرایش | انتخاب بهترین پاسخ |
|
این یک وضعیت بسیار معمول است که بسیاری از والدین با آن درگیر هستند. از 2 سالگی کودک درک میکند که کارهایش پاسخهایی را از جانب والدین به همراه خواهد داشت و این به والدین بستگی دارد که پاسخ مثبت منتقل کنند یا منفی... |
|
|
مامان روانشناس |
ارسال پاسخ : 1393/4/10 - 9:24 | حذف | ویرایش | انتخاب بهترین پاسخ |
|
عزیزم جواب همه تون خوبه فقط ناراحتی که در مقابل کودک دارید بیشتر از زمان سنش نشه
مثلا اگه دو ساله بود فقط 2 دقیقه
اگه 5 ساله بود فقط 5 دقیقه
و بعد سریع محیط و جو رو عوض کنید . |
|
|
|
الهام |
ارسال پاسخ : 1393/4/9 - 14:24 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
یک نکتۀ دیگه که تو نظر قبلی از قلم افتاده اینه که هیچ وقت موقع کتک خوردن از بچه ها( ) اظهار عجز و ناتوانی نکنیم که این بدترین کاره!
استفاده از عباراتی که نشاندهندۀ ناتوانی ما در کنترل بچه هاست اونا رو عاصی تر می کنه! و یا حتی حالت هایی مثل گریه و پرخاشگری هایی که نشون بده اعصابمون به هم ریخته بدترین واکنش هست |
|
|
|
مامان کیامهر |
ارسال پاسخ : 1393/4/9 - 11:32 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
با نظر الهام جون کامل موافقم. ضمن اینکه بازی خشن هم نباید با بچه ها کرد چون اون فرق بازی و شوخی و جدی را کمتر درک میکنه و ممکنه همون کاری را که توی بازی انجام میده در حالت عادی هم انجام بده و با عکس العمل بد ما مواجه بشه و اتفاقات بعدی... |
|
|
مریم(مامان کیان) |
ارسال پاسخ : 1393/4/9 - 10:32 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
مامان مریم و الهام جونم لایک
کیانم وقتی چند روز باباش سرش شلوغ باشه و باهاش بازی نکنه مثل ایام امتحان اصلا انگار با باباش دشمن میشه هی بیخودی میره سمتش و اذیتش میکنه و حتی میزنتش البته پدرش هم هیچ عکس العملی نشون نمیده و فقط با آرامش کامل میگه بابایی رو نزن کار بدیه |
|
|
مامان مریم |
ارسال پاسخ : 1393/4/9 - 1:22 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
الهام جون عالی بود
من هم کاملا این قضیه رو حس میکنم هیچ کس با پسرم مهربون تر و قاطع تر از من نیست
چند روز پیش رفتم لوازم التحریری براش برچسب ماشین بخرم اونجا ماشین دید و خواست براش بخرم براش توضیح دادم که ما برای خرید چیز دیگه ای اونجا رفتیم و خودش هم میدونه و اونم گریه کرد منم خیلی قاطع گفتم نه
از مغازه اومد بیرون و کلی برام شیرین زبونی کرد اما تا رسیدیم خونه مامانیش و اون درو باز کرد شروع کرد به گریه و دادو هوار که من ماشین میخوام!!!
خیلی برام جالب بود که میدونست اون بهش باج میده و یه قضیه تموم شده رو از اول باز کرد و البته من اصلا نزاشتم و اجازه ندادم به خواسته اش برسه!!!
و جالب تر از همه هفته بغد با باباش از بغل اون مغازه رد شدن و همسرم گفت وایساد و گفت بابا محمد من همه این ماشینارو خودم دارم و بعد با تک تکشون خداحافظی کرد و خیلی عادی رفت!....
پسرم منو اوایل چند باری تو عصبانیت زد و با دیدن عکس العملم تمومش کرد اما باباشو هنوزم تو عصبانیت گاهی میزنه و اونم اصــــــــــلا انگار نه انگار و البته بازم من مداخله کردم و بهش گفتم این کارش تنبیه داره و پارک تعطیل میشه!!!
و کاملا موافقم که بچه ها خوووووب میدونن با کی باید چه برخوردی داشته باشن
و نکته خیلی عالی بود که روزایی که کمتر بهشون توجه بشه حسش میکنن و پرخاشکر میشن..... |
|
|
مامان هدیه |
ارسال پاسخ : 1393/4/9 - 0:01 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
البته با اجازه طراح سئوال
سلام عزیزم تو وبم یه ختم قرآن گروهی به مناسبت ماه مبارک رمضان شما رو دعوت می کنم اگه دوست داشتین شرکت کنید ممنون می شم |
|
|
الهام |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 22:22 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
اولین علت پرخاشگری بچه ها یه علت درونیه و باید از درون اون و برطرف کرد
1- تا به حال دقت کردید روزهایی که توجه تون به بچه کمتره بیش تر پرخاش می کنه چون میخواد با استفاده از این روش توجه شما رو جلب کنه. امروز برای من همین اتفاق افتاد!
با وجود این که علیرضا تو روزای عادی همیشه خودش و سرگرم می کنه ولی من دقت کردم روزهایی که توجهم رو فقط به یک کار خاص میدم با این که باز هم جواب تمام سوالاتش و با حوصله میدم ولی حساسیتش بیش تر میشه و پرخاشگری می کنه و هدفش اینه که توجه من و به خودش جلب کنه.در این مواقع خوبه که اونا رو بغل کنیم و تمام توجهمون و به اونا بدیم و چندین بار تکرار کنیم که دوستشون داریم...
2-گاهی اوقات عکس العمل ما بعد از کتک خوردن براشون جذاب و سرگرم کننده ست و اون وقتیه که بعد از زدن فرار می کنند و بلند بلند می خندند و یا دوست دارند دنبالشون کنیم...در این مواقع باید با یه بازی دیگه اونا رو سرگرم کنیم.
پس اول باید عامل درونی پرخاشگری رو ریشه یابی و رفع کنیم.
مسألۀ بعدی اینه که به نظر من بچه ها بزرگ ترین روانشناسان هستند و به خوبی می تونند درک کنند که کی بهشون باج میده و کی باج نمیده و رفتارشون بر اساس درک شون از افراد مختلف، متفاوته. منظورم از رفتار، تمام رفتارهامون در لحظات مختلف هست نه فقط لحظه ای که مثلاً بچه مون ما رو کتک می زنه... به عبارت ساده تر بچه ها اگه برخورد قاطع ما رو در همۀ موارد ببینند برداشتشون از ما همون طور رقم می خوره نه این که بخوایم تمام جبروتمون رو فقط در لحظه ای که کتک می خوریم نشون بدیم!
من تو برخورد با علیرضا همیشه مهربون و البته قاطع هستم و درکش از من همین طوری شکل گرفته در حالی که همین بچه کاملا درک کرده که پدرش و مخصوصا پدربزرگش رو می تونه با اصرار بر کاری که دوست داره انجام بده، وادار به انجام اون کار بکنه!
این همون بچه است ولی افراد اطرافش رو به درستی شناخته و در مورد هر کدوم رفتار متفاوتی بروز میده!
و یک کار اشتباهی که من خیلی دیدم مادرها انجام میدن اینه که وقتی بچه میزنه توی سرشون چند بار اول به روی خودشون نمیارن و یهو می افتند به جون بچۀ بیچاره! بهتره همون اول ناراحتی مون و با یک اخم ناقابل نشون بدیم تا کار به جای باریک نکشه ضمن این که تنبیه های مکرر باعث میشه روی بچه ها با پدر و مادرشون باز بشه... از طرفی اون تنبیه دیگه تکراری میشه و بعد از مدتی عادی و بی تأثیر... |
|
|
نسرین |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 17:38 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
نمیدونم چرا پسر من کلا با زدن میونه ای نداره . حتی تو بازی وقتی بهش میگم مثلا الکی بابارو بزن یه لحظه فکر میکنه و ناراحت میشه و نمیزنه! حالا اینقدر باباش باهاش کار کرده که یه کم مشت میزنه که اونم خودش همیشه بعدش میگه بازی بود و شوخی بود ! نمیدونم چرا اینقدر با وجدانه شایدم هنوز بچه اس و زدناش بعدا قراره شروع بشه |
|
|
مامان فهیمه |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 17:26 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
دختر من از ١٨ماهگى كه از شير گرفتمش خيلى لج ميكرد و منو دندون ميگرفت و اخم و دعواهم هم هيچ تاثيرى روش نداشت بزرگتر هم كه شد نوعش عوض شد و ديگه دندون نميگرفت به جاش خنچ مينداخت و مشت و لگد ميزد
دختر منم از اون دسته بچه هاييه كه هرگز كتك نخورده و بعضى وقتا ميگم اگه كتك ميخورد ميفهميد درد داره و ديگه كارشو تكرار نميكرد... ولى اصلا دلم نمياد اينجورى بهش بفهمونم
همه ى توصيه هاى روانشناسانه رو هم به كار بردم ولى فايده نداشته |
|
|
مامان مریم |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 16:19 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
سلام
اولا با شهره جون کاملا موافقم و مریم جونم نظر همسرتونو منم دارم
همه کارهای بچه ها بازتاب برخورد های ماست
پسر دایی منم کوچیکی خیلی شیطون بود و گاهی از مامانش کتک میخورد و هنوز به سن بلوغ نرسیده بود که اون مامانشو میزد!!!
پسر من هم گاهی تو عصبانیت دستای منو چنگ مینداخت و من هم دستمو محکم میکشیدم و با اخم از پیشش میرفتم و اگه میخواست ادامه بده میزدم رو دستش و نشون میدادم که عصبانی شدم و همسرم سریع مداخله میکرد و اونو دور میکرد و بهش کار اشتباهشو توضیح میداد و خیلی زود این کار از سرش افتادو اول یاد گرفت همون موقع عذرخواهی کنه و بعد دیگه تکرار نکنه |
|
|
شهره |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 16:00 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
به نظر من وقتی بچه برای اولین بار که دستشو روی بزرگتر بلند میکنه ، اطرافیان به حساب بچگی و با مزه بودنش میذارن و میخندن که در این صورت بچه ای که در اولین کتک زدنش باعث خنده بزرگترها میشه و نوعی در جلب توجه کردن موفق میشه و از طرفی هم کسی در مقابل رفتارش اعتراضی نمیکنه این کارشو تکرار میکنه
و گاهی هم با زدن بچه ها در مقابل پدر و مادر در مقابل خواستشون تسلیم میشن و هر چیزی که میخوانو میدن
حتی من دیدم مادر و پدرهایی رو که بعد کتک خوردن از بچه اونو بغل میکنن و بوس بارونش میکنن قربون صدقش میرن یا اجازه میدن بچه انقدر بزنه دلش خنک بشه
پسر من اولین باری که منو زد بهش نگاه اخم الودی کردم که کوچیک بود نفهمید برای بار دوم اون دستی رو که زد محکم تو دستم نگه داشتم و خیلی جدی بهش تذکر دادم کتک زدن کار خوبی نیست عذر خواهی کن
یکی از مبلامون جایگاه تنبیه پسرمه که وقتی بعد از چند بار تذکر دادن تکرار کنه بهش میگم برو بشین اونجا و تا نگم پایین نیا حالا پسرم میدونه اگه بعد از رفتاری روی اون مبل نشست پس حتما کارش اشتباه بوده و خودش میاد و عذر خواهی میکنه
نمیدونم روشم درسته یا اشتباه ولی جواب میده و نتیجه خوبی ازش گرفتم و اصلا بزرگتر از خودشو نمیزنه
اگه اشتباهه مامان روانشناس عزیز راهنماییم کنید
صمنا دوستانی که میگن بچه هامون میزنن سعی کنید راهشو پیدا کنید و تا کوچیکن جلوشونو بگیرین چون دیدم بچه هایی رو که بعدا غیر قابل کنترل شدن و بین و جمع مادر و پدرو خجالت زده کردن |
|
|
سمانه |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 15:44 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
مامان فهیمه جون من بچه ندارم مهرو محبت مادری رو تا حالا تجربه نکردم ولی ب نظرم الان ک کوچیکه باید جلوش وایسین فوقش شما یکی دوبار دلتون براش میسوزه بعدش ک این کار از سر دختر نازتون افتادو تکرار نشد هم شما یادتون میره هم دخترتون...ولی اگه ادامه پیدا کنه و ملکه ذهنش بشه حرمتا فراموش میشه نیازی نیست دستشو محکم فشار بدین یا تنبیه کنین فقط کافیه ک همون موقع بهش اخم کنینو قهر کنین و تا موقعی ک معذرت خواهی نکرده سمتش نرین |
|
|
مریم(مامان کیان) |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 15:43 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
من احساس میکنم چون ما همیشه باهاشون زیادی مهربونیم اینا از هر جا کم میارن میان سراغ ما و البته همسرم هم با اطمینان میگه که از خود ما یاد میگیره!!!!!!!! اما من بچه هایی رو هم دیدم که اصلا از پدرر مادرشون کتک نخوردن اما بازم این کار و میکنن!!!!!
اما خوب وقتی این کار و کردن باید هر طور هست بهشون نشون بدیم که این کار مار و ناراحت میکنه یا حتی ممکنه بابت این کار تنبیه بشن..... |
|
|
مامان فهیمه |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 15:35 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
دختر من كه منو ميمرگونه،از هرچى و هرجا ناراحت ميشه منو ميزنه
خيلى حرصمو درمياره ولى فك ميكنم گناه داره بزار ناراحتيشو سر من خالى كنه،اون موقع هيچى نميگم بعدش يا بهش تذكر ميدم يا دعواش ميكنم و براش خط و نشون ميكشم كه ديگه نبايد منو بزنى...
حتى پيش مشاور هم رفتم،ميگفت حق نداره تورو بزنه،نبايد بهش رو بدى،دستشوبگير فشار بده بگو زور من خيلى بيشتره
يه بار كه اين كارو كردم خيلى غرورش جريحه دار شد و احساس ضعيف بودن كرد خيلى دلم سوخت و ديگه دلم نيومد بهش حالى كنم زور من بيشتره و ولش كردم به حال خودش
اگه راه چاره اى داريد به من بگيد خوشحال ميشم |
|
|
سمانه |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 15:30 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
بنظر من پدرو مادرها حرمت مرتبه و منزلت خودشونو باید حفظ کنن...نباید خیلی با بچه ها احساس صمیمیت کنیم طوری ک فک کنن من مادر یا پدر مثل دوست توی مدرسه و مهدکودکشونیم!هرچی خودمونو در برابر فزرندانمون پایین بکشیم این موضوع بیشتر گریبان گیرمون میشه...باید بچه هامون مقام و مرتبه مادرو پدرشونو درک کنن...که اینم بسته به نوع تربیت کردن بچه هامونه |
|
|
سمانه |
ارسال پاسخ : 1393/4/8 - 15:26 | انتخاب بهترین پاسخ |
|
زن دایی من در سن7سالگی مادرشو از دست داد.
پسراشو (10ساله آریا و7ساله آیدین)خیلی خیلی دوست داره وهرچی خواستن دراختیارشون قرار داده ولی همین چند روز پیش آریا پسربرزگش زد توی گوش زن داییم!
ما ناراحت شدیم وآریا رو دعوا کردیم !این همه مهر ومحبت وحمایت مادرانه تبدیل شده به رفتارای گستاخانه آریا دربرابر مادرش!
ممنون میشم جواب بدید. |
|
|