رابطه پدر و کودک

 پدراني كه فرزندان خود را مورد حمايت عاطفي قرار مي دهند نقش بسزايي در سلامت فرزندشان ايفا مي كنند.

 پدراني كه فرزندان خود را مورد حمايت عاطفي قرار مي دهند نقش بسزايي در سلامت فرزندشان ايفا مي كنند. پدران در زندگي فرزندشان نقش هايي ايفا مي كنند كه مادران از عهده ي آنها بر نمي آيند، به ويژه در زمينه هايي چون روابط با همسالان و كسب موفقيت در مدرسه. پسران محروم از پدر كمتر مي توانند بين ابراز وجود و تسلط بر خويشتن توازن برقرار كنند و در نتيجه، يادگيري خويشتنداري و به تعويق انداختن ارضاي نيازها برايشان مشكل است. حضور مثبت پدر در موفقيت تحصيلي و شغلي دختران اهميت فراواني دارد. دختراني كه پدر آنها حضوري فعال در زندگي شان دارد كمتر احتمال دارد در سنين جواني دچار بي بندوباري جنسي شوند، و به احتمال زياد در دوران بزرگسالي روابط سالمي با مردان خواهند داشت. تحقيقات نشان مي دهد بچه هايي كه در سنين اوليه محروم از پدر نبودند و در مراقبت از آنها پدر مشاركت داشته است، در چهل و يك سالگي روابط اجتماعي شان با ديگران بهتر بود. پسرهاي پنج ماهه اي كه با پدران خود برخورد و تماس زيادي داشتند در ارتباط با افراد بزرگسال غريبه راحت تر بودند. آنها در مقايسه با اطفالي كه كمتر با پدران خود تماس داشتند، در هنگام رويارويي با غريبه ها بيشتر غان و غون مي كردند و راحت تر به بغل آنها مي رفتند. در مطالعه ديگري مشخص شد اطفال يك ساله اي كه تماس بيشتري با پدر خود داشتند، هنگامي كه با يك غريبه تنها مي ماندند، كمتر از ساير بچه ها گريه مي كردند. بازي هاي پدران در مقايسه با بازيهاي مادران با فرزندان، از هيجان بيشتري برخوردار است و جسماني تر است. پدران در اين بازي ها كمتر حرف مي زنند و بيشتر لمس را انجام مي دهند. بازي هاي پر و جنب و جوش و به اصطلاح «خركي» پدرها امكان مناسبي را براي آموزش هيجانات و عواطف به كودكان فراهم مي آورد. ( چرخاندن بچه ها، به هوا پرتاب كردن، كشتي گرفتن و...). كودك در اين بازي ها مي فهمد كه چه علائمي از جانب پدر به معني پايان بازي است «بسيار خوب، براي امروز ديگه كافيه» و ياد مي گيرد كه چطور برانگيختگي خود را فرو بنشاند و دوباره آرام بگيرد. كودك با اين بازيها مي آموزد كه علائم ديگران را درك كند و به احساسات آنها پي ببرد. او مي آموزد چگونه بازي كند كه نه خيلي كسل كنند باشد و نه خارج از كنترل. تحقيق راس پارك و كوين مك دونالد: دراين تحقيق كه روي بچه هاي سه ساله و چهار ساله انجام گرفت مشخص شد بچه هايي كه بيشتر با پدرشان بازي هاي پرتحرك انجام مي دادند در نزد همسالان خود از محبوبيت بيشتري برخوردار بودند. ضمناً در اين تحقيق مشخص شد كه اين محبوبت بيشتر از آن كودكاني بود كه با پدر بازي پرتحرك اما آزاد و غير تحكم آميز انجام داده بودند و در اين بازي ها كمتر امر و نهي شنيده بودند. تحقيقات گاتمن نشان مي دهد كه ارتباط با پدر بيش از تعامل با مادر در موفقيت يا شكست هاي آينده ي فرزندان در تحصيل يا در ارتباط با همسالان نقش دارد. دليل اين نفوذ و تأثير عميق پدران بر فرزندان آن است كه در واقع رابطه با پدر باعث برانگيخته شدن هيجانات شديد در كودكان مي شود.