آزار و اذیت کودک
یک نکته مسلم است و آن این که همه ی کودکان در معرض آزار و اذیت قرار دارند. اما چرا بعضی از کودکان بیش از دیگران، بقیه را اذیت می کنند یا این که به نظر می رسد از تحقیر کردن دیگران به راستی لذت می برند؟...
یک نکته مسلم است و آن این که همه ی کودکان در معرض آزار و اذیت قرار دارند. اما چرا بعضی از کودکان بیش از دیگران، بقیه را اذیت می کنند یا این که به نظر می رسد از تحقیر کردن دیگران به راستی لذت می برند؟ چند دلیل بر نامهربانی کودکان می توان متصور شد. 1اتهاماتشان. هیچ وقت از او انتظار مهربانی نداشته اند هیچ کس به او نگفته نامهربانی مجاز نیست. 2. نیاز به برتری داشتن بر دیگران آزار رساندن به دیگران، در او احساس برتری ایجاد می کند. 3. تمایل به «خودی» تلقی شدن او به عنوان روش برای این که جزئی از گروه به حساب بیاید، افراد خارج از گروه را تحقیر می کند. 4. ضعف مهارت های اجتماعی او مهارت های کنار آمدن با دیگران را یاد نگرفته است. ( همکاری، خویشتن داری، احترام، مهربانی، مذاکره، گوش دادن و ...) بنابراین با تحقیر کردن کودکان دیگر، با آن ها ارتباط برقرار می کند. 5. روشی که با او رفتار شده است. با او با نامهربانی رفتار شده و او هم همان رفتارهای نامهربانانه را تقلید می کند. 6. فقدان مهارت حل مسئله به این دلیل که روش حل تعارضات را نمی دانند، به انگ زدن به دیگران یا توهین کردن به آن ها متوسل می شود. 7. فقدان حرمت نفس او خود را خوب و خواستنی نمی داند. 8. حسادت او به کودک دیگری رشک می برد و برای این که خودش احساس بهتری داشته باشد او را تحقیر می کند. 9. نیاز به انتقامیک نکته مسلم است و آن این که همه ی کودکان در معرض آزار و اذیت قرار دارند. اما چرا بعضی از کودکان بیش از دیگران، بقیه را اذیت می کنند یا این که به نظر می رسد از تحقیر کردن دیگران به راستی لذت می برند؟ چند دلیل بر نامهربانی کودکان می توان متصور شد. 1. هیچ وقت از او انتظار مهربانی نداشته اند هیچ کس به او نگفته نامهربانی مجاز نیست. 2. نیاز به برتری داشتن بر دیگران آزار رساندن به دیگران، در او احساس برتری ایجاد می کند. 3. تمایل به «خودی» تلقی شدن او به عنوان روش برای این که جزئی از گروه به حساب بیاید، افراد خارج از گروه را تحقیر می کند. 4. ضعف مهارت های اجتماعی او مهارت های کنار آمدن با دیگران را یاد نگرفته است. ( همکاری، خویشتن داری، احترام، مهربانی، مذاکره، گوش دادن و ...) بنابراین با تحقیر کردن کودکان دیگر، با آن ها ارتباط برقرار می کند. 5. روشی که با او رفتار شده است. با او با نامهربانی رفتار شده و او هم همان رفتارهای نامهربانانه را تقلید می کند. 6. فقدان مهارت حل مسئله به این دلیل که روش حل تعارضات را نمی دانند، به انگ زدن به دیگران یا توهین کردن به آن ها متوسل می شود. 7. فقدان حرمت نفس او خود را خوب و خواستنی نمی داند. 8. حسادت او به کودک دیگری رشک می برد و برای این که خودش احساس بهتری داشته باشد او را تحقیر می کند. 9. نیاز به انتقام جویی او اذیت و آزار شده و حالا می خواهد تلافی کند 10. فقدان همدلی ممکن است کودک نتواند تأثیر عاطفی نامهربانی اش را بر دیگران، به طور کامل درک کنند. یک نکته مسلم است و آن این که همه ی کودکان در معرض آزار و اذیت قرار دارند. اما چرا بعضی از کودکان بیش از دیگران، بقیه را اذیت می کنند یا این که به نظر می رسد از تحقیر کردن دیگران به راستی لذت می برند؟ چند دلیل بر نامهربانی کودکان می توان متصور شد. 1. هیچ وقت از او انتظار مهربانی نداشته اند هیچ کس به او نگفته نامهربانی مجاز نیست. 2. نیاز به برتری داشتن بر دیگران آزار رساندن به دیگران، در او احساس برتری ایجاد می کند. 3. تمایل به «خودی» تلقی شدن او به عنوان روش برای این که جزئی از گروه به حساب بیاید، افراد خارج از گروه را تحقیر می کند. 4. ضعف مهارت های اجتماعی او مهارت های کنار آمدن با دیگران را یاد نگرفته است. ( همکاری، خویشتن داری، احترام، مهربانی، مذاکره، گوش دادن و ...) بنابراین با تحقیر کردن کودکان دیگر، با آن ها ارتباط برقرار می کند. 5. روشی که با او رفتار شده است. با او با نامهربانی رفتار شده و او هم همان رفتارهای نامهربانانه را تقلید می کند. 6. فقدان مهارت حل مسئله به این دلیل که روش حل تعارضات را نمی دانند، به انگ زدن به دیگران یا توهین کردن به آن ها متوسل می شود. 7. فقدان حرمت نفس او خود را خوب و خواستنی نمی داند. 8. حسادت او به کودک دیگری رشک می برد و برای این که خودش احساس بهتری داشته باشد او را تحقیر می کند. 9. نیاز به انتقام جویی او اذیت و آزار شده و حالا می خواهد تلافی کند 10. فقدان همدلی ممکن است کودک نتواند تأثیر عاطفی نامهربانی اش را بر دیگران، به طور کامل درک کنند. جویی او اذیت و آزار شده و حالا می خواهد تلافی کند 10. فقدان همدلی ممکن است کودک نتواند تأثیر عاطفی نامهربانی اش را بر دیگران، به طور کامل درک کنند. یک نکته مسلم است و آن این که همه ی کودکان در معرض آزار و اذیت قرار دارند. اما چرا بعضی از کودکان بیش از دیگران، بقیه را اذیت می کنند یا این که به نظر می رسد از تحقیر کردن دیگران به راستی لذت می برند؟ چند دلیل بر نامهربانی کودکان می توان متصور شد. 1. هیچ وقت از او انتظار مهربانی نداشته اند هیچ کس به او نگفته نامهربانی مجاز نیست. 2. نیاز به برترااای داشتن بر دیگران آزار رساندن به دیگران، در او احساس برتری ایجاد می کند. 3. تمایل به «خودی» تلقی شدن او به عنوان روش برای این که جزئی از گروه به حساب بیاید، افراد خارج از گروه را تحقیر می کند. 4. ضعف مهارت های اجتماعی او مهارت های کنار آمدن با دیگران را یاد نگرفته است. ( همکاری، خویشتن داری، احترام، مهربانی، مذاکره، گوش دادن و ...) بنابراین با تحقیر کردن کودکان دیگر، با آن ها ارتباط برقرار می کند. 5. روشی که با او رفتار شده است. با او با نامهربانی رفتار شده و او هم همان رفتارهای نامهربانانه را تقلید می کند. 6. فقدان مهارت حل مسئله به این دلیل که روش حل تعارضات را نمی دانند، به انگ زدن به دیگران یا توهین کردن به آن ها متوسل می شود. 7. فقدان حرمت نفس او خود را خوب و خواستنی نمی داند. 8. حسادت او به کودک دیگری رشک می برد و برای این که خودش احساس بهتری داشته باشد او را تحقیر می کند. 9. نیاز به انتقام جویی او اذیت و آزار شده و حالا می خواهد تلافی کند 10. فقدان همدلی ممکن است کودک نتواند تأثیر عاطفی نامهربانی اش را بر دیگران، به طور کامل درک کنند.