سکوت آگاهانه

سکوت آگاهانه، رابطه تنگاتنگی با اعتماد به نفس کودک دارد...

 زبان سکوت، زیبایی معنوی می آفریند و درون را لطیف تر و آینه و بازتاب زلال در کودک به وجود می آورد تا نگرش، احساس و رفتار خود را در آن مشاهده کند. سکوت نشانه ای از احساس تسلط است.
کودک را تشویق کنید که هر روز بخشی از وقت خود را به تنهایی سپری کند. این زمان فرصت خوبی به کودک می دهد تا بتواند افکار خود را متمرکز کند و درباره ی خود بیندیشد. کسی که تمام وقت خود را با دیگران می گذراند، ممکن است خویشتن خویش را گم کند و برای تمام امور زندگی خود از دیگران الگو بگیرد، بدون اینکه از خودش تفکری داشته باشد. تنها بودن، فرصت مشورت و درگیر شدن با خود را به شخص می دهد و به شخص اجازه می دهد که صدای اعماق وجود خود را بشنود. فراموش نکنیم که تصمیمات مهم زندگی فردی بیشتر وقت ها در تنهایی گرفته می شود و البته تصمیم گیری تنهایی، مغایرتی با مشورت قبلی با دیگران ندارد.
* نیازی نیست که کودک را مدت مشخصی در اتاق تبعید کنید. برای شروع کار می توانید از کودک بخواهید که قبل از رفتن به رختخواب 10 دقیقه به خودش و کارهایش فکر کند. بعدها به تدریج این مدت را افزایش دهید.
* توجه کنید که عواملِ مانعِ تمرکز فکر (مانند برنامه های تلویزیونی، صدای موسیقی و بازی های رایانه ای) مزاحم برنامه ی او نباشد.
* انجام بعضی کارها در تنهایی، هم لذت بخش است و هم مانعی برای جریان آزاد افکار ایجاد نمی کند، کارهایی مثل گوش دادن به موسیقی کلاسیک یا موسیقی آرام، لم دادن، نگاه کردن به آلبوم عکس، نوشتن نامه و... .

منبع: تقویت هوش هیجانی در کودکان. محمود حکیمی