تشویق و تنبیه (قسمت اول)
انسان به دلیل آزادی که در برخی زمینه ها داره ،پدر و مادر نمیتونند و نباید انتظار داشته باشند ...
تشویق و تنبیه (قسمت اول)
اولا :انسان به دلیل آزادی که در برخی زمینه ها داره پدر و مادر نمیتونند و نباید انتظار داشته باشند که اگر رفتار انها درست و مناسب بود نتیجه مطلوب به دست آید... زیرا شما با موجود آزادی روبرو هستین که به دلیل آزادی که داره هر لحظه میتونه راه و مسیری رو بره که همه کوششهای شما رو نقش بر آب کنه. مطالعات علمی نشون داده تشویق و تنبیه از یکطرف فقط احتمال افزایش کار خوب رو بیشتر میکنه و احتمال انجام کار بد رو کمتر میکنه ولی هیچ قطعیتی در کار نیست و ازطرف دیگه باید این اصول به درستی و در برخی موارد مانند یک عمل جراحی به دقت و مناسب انتخاب شوند تا موثر واقع شوند.
دوما : پدر و مادری یعنی اموختن کار خوب نه بازداشتن از کار بد ...یعنی وظیفه پدر و مادر کاشتن و نهادینه کردن اصول خوب در فرزندشون است...زیرا در عمل بازداشتن از کار بد معمولا توفیقی پیدا نخواهند کرد و حتی اگر بر فرض در این بازداری فرزندشون موفقیتهایی کسب کنند احتمالا فرزندشونو بیکاره و از هر نوع فعالیتی بازداشتند لذا هدف اصلی کار پرورش و تعلیم و تربیت اموختن کار خوب است نه بازداشتن فرزند از کار بد.
سوما: نکته بسیار بسیار مهم دیگر اینست که درصدها در این عمل حتما باید رعایت بشه بدین معنی که شمای پدر یا مادر میبایست از 100تا فعالیتی که در ارتباط با تشویق یا تنبیه میکنید حتما 90 تای اون تشویق یا تقویت مثبت باشه و شاید 2 مورد تشویق یا تقویت منفی و 8 مورد اون تنبیه منفی باشه و هیچ پدر و مادری حق تنبیه مثبت مثل کتک زدن یا داد زدن و عصبانیت رو ندارند.....یعنی اگر شما میخواید از تنبیه استفاده کنید باید نشون بدین که به ازای هر تنبیه ده برابرش تشویق مثبت کردین و اونوقته که شاید تنبیه شما اگر اصول لازمو رعایت کردین درست باشه....بدونید انسان و کودک انسانی از طریق تشویق صدها بار راحت تر و اسوده تر و بی ضررتر و بی خطرتر رشد میکنه و ما رو به هدفهامون میرسونه اما اگر به هر دلیلی در موارد استثنایی خواستین از تنبیه استفاده کنید در مورد تنبیه چند تا نکته خیلی مهم رو حتما باید رعایت کرد.
http://ravanshenasinegaresh.blogfa.com/
با تشکر از آقای گودرزی_ سخنان دکتر هلاکویی